¹ A wiárá jeſt gruntem tych rzecży ktorych śię ſpodźiewamy y dowodem rzecży niewidźiálnych. ² Abowiem przez nię świádectwá doszli przodkowie. ³ Wiárą rozumiemy iż świát jeſt ſpráwiony ſłowem Bożym: ták yż rzecży ktore widźiemy, nie ſtáły śię z rzecży widźiálnych, ále z nicżego, ⁴ Wiárą lepszą ofiárę ofiárował Abel Bogu, niżeli Kajin: przez ktorą świádectwo otrzymał, że jeſt ſpráwiedliwy; jákoż ſam Bog świádectwo dał o dárzech jego, á przez te umárszy jeszcże mowi. ⁵ Wiárą Enoch jeſt przenieśiony, áby nieoglądał śmierći, y nie jeſt ználeźiony przeto, że go Bog przenioſł. Abowiem pierwey niż jeſt przenieśiony, miał świádectwo, że śię podobał Bogu. ⁶ A bez wiáry nie można podobáć śię Bogu. Abowiem ten co przyſtępuje do Bogá, wierzyć muśi że jeſt BOG, á że nadgrodę dawa tym, ktorzy go szukáją. ⁷ Wiárą nápomniony będąc od Bogá Noe o tym cżego jeszcże nie było widźieć, bojąc się, przygotował Korab ku záchowániu domu ſwego, przez ktory potępił świát: y ſtał śię dźiedźicem ſpráwiedliwośći tey ktora jeſt z wiáry. ⁸ Wiárą powołány będąc Abráhám uſłuchał Bogá, áby poszedł ná ono miejſce ktore miał wźiąć zá dźiedźictwo, y wyszedł nie wiedząc dokąd idźie. ⁹ Wiárą mieszkał w źiemi obiecáney jáko w cudzey, mieszkájąc w namiećiech z Izáákiem y z Jákobem, ſpolnymi dźiedźicámi teyże obietnice. ¹⁰ Abowiem ocżekawał miáſtá májącego grunty; ktorego ſprawcą y budownicżym jeſt Bog. ¹¹ Wiárą tákże Sará wźięłá moc ku przyjęćiu naśienia, y mimo cżás wieku porodźiłá: gdyż miáłá zá wiernego tego ktory obiecał. ¹² A przetoż z jednego, y to obumárłego, rozpłodźiło śię potomſtwo jáko mnoſtwo gwiazd niebieſkich, y jáko piaſek niezlicżony, ktory jeſt ná brzegu morſkim. ¹³ Według wiáry umárli ći wszyſcy nie wźiąwszy obietnic, ále z dáleká je upátrując, y ćieszyli śię nimi, y witáli je, y wyznawáli, że ſą gośćmi y przychodniámi ná źiemi. ¹⁴ Bo ći ktorzy ták mowią, jáwnie okázują, iż ojcżyzny szukáją. ¹⁵ A wprawdźie gdyby byli ná onę pámiętáli z ktorey byli wyszli, mieli doſyć cżáſu wroćić śię záś: ¹⁶ Ale oni lepszey żądáją, to jeſt, niebieſkiey. Przetoż y ſam Bog niewſtydźi śię názywáć Bogiem ich, bo im miáſto zgotował. ¹⁷ Wiárą ofiárował Abráhám Izááká będąc kuszony: á ofiárował jednorodzonego, ten ktory był wźiął obietnicę; ¹⁸ Do ktorego rzecżono: W Izááku tobie będźie názwano naśienie: ¹⁹ Uważájąc to, iż Bog może y od umárłych wzbudźić: z kąd go też w podobieńſtwie zmartwychwſtánia przyjął. ²⁰ Wiárą około przyszłych rzecży błogoſłáwił Izáák Jákobá y Eſawá. ²¹ Wiárą Jákob umierájąc káżdemu z ſynow Jozefowych błogoſłáwił, y pokłonił śię podpárszy śię ná wierzch laſki ſwojey. ²² Wiárą Jozef umierájąc o wyśćiu ſynow Izráelſkich wzmiankę ucżynił, y zſtrony kośći ſwojich rozkazał. ²³ Wiárą národźiwszy śię Mojzesz, był ukryty przez trzy mieśiące od rodźicow ſwojich, przeto że widźieli nadobne dźiećiątko, y nie bali śię wyroku krolewſkiego. ²⁴ Wiárą Mojzesz będąc już doroſłym, zbraniał śię być zwány ſynem corki Fáráonowey: ²⁵ Rácżey ſobie obrawszy złe rzecży ćierpieć z ludem Bożym, niżeli docżeſną mieć z grzechu roſkosz: ²⁶ Zá większe pokładájąc bogáctwo nád ſkárby Egipſkie, urągánie CHryſtuſowe; bo śię oglądał ná odpłátę. ²⁷ Wiárą opuśćił Egipt, nie bojąc śię gniewu krolewſkiego: bo jákoby widźiał niewidźiálnego, mężnie ſobie pocżynał. ²⁸ Wiárą obchodźił Wielkąnoc y wylanie krwie; áby ten ktory tráćił pierworodne, nie dotknął śię ich. ²⁹ Wiárą przeszli przez morze cżerwone, jáko po ſuszy: o co kuśiwszy śię Egipcżánie, potonęli. ³⁰ Wiárą mury Jerychá upádły, gdy je obchodzono przez śiedm dni. ³¹ Wiárą Rácháb wszetecżnicá nie zginęłá weſpoł z niepoſłusznymi, przyjąwszy ſpokojem szpiegi do goſpody. ³² A coż więcey mam mowić? Boby mi cżáſu nie ſtáło, gdybym miał powiádáć o Gedeonie, y o Báráku, y o Sámſonie, y o Jefte, y o Dawidźie, y o Sámuelu, y o Prorokách. ³³ Ktorzy przez wiárę zwalcżyli kroleſtwá, cżynili ſpráwiedliwość, doſtępowáli obietnic, lwom pászcżeki záwieráli: ³⁴ Zágaszáli moc ogniá, uchodźili oſtrzá miecżow, mocnymi śię ſtawáli z niemocnych, mężnymi bywáli ná wojnie, wojſká cudzoźiemcow do ućiekánia przywodźili: ³⁵ Niewiáſty odbieráły umárłe ſwoje wzbudzone; á drudzy ſą ná probách rozćiągnieni, nie przyjąwszy wybáwienia, áby lepszego doſtąpili zmartwychwſtánia. ³⁶ Drudzy záśię pośmiewiſk y bicżowánia doświadcżyli; nád to y związek y więźienia. ³⁷ Byli kámionowáni, piłą przećieráni, kuszeni, miecżem zábijáni, chodźili w owcżych y koźich ſkorách: byli w niedoſtátku, w ućiſku, w niewcżáśiech. ³⁸ (Ktorych nie był świát godźien) Tułáli śię po puſtyniách, y po gorách, y jáſkiniách, y jámách źiemie. ³⁹ A ći wszyſcy świádectwo otrzymawszy przez wiárę, nie doſtąpili obietnice: ⁴⁰ Przeto, że Bog o nas coś lepszego przejrzał, áby oni bez nas nieſtáli śię doſkonáłymi.