¹ A o duchownych dárzech, bráćia, nie chcę ábyśćie wiedźieć nie mieli. ² Wiećie iż gdyśćie pogány byli, do báłwanow niemych, jáko was wodzono, dáliśćie śię prowádźić. ³ Przetoż oznájmuję wam, iż nikt przez Duchá Bożego mowiąc, nie rzecże JEzuſá być przeklęctwem: y nikt nie może názwáć JEzuſá PAnem, tylko przez Duchá Świętego. ⁴ A rozneć ſą dáry, ále tenże Duch. ⁵ Y rozne ſą poſługi, ále tenże PAn. ⁶ Y rozne ſą ſpráwy, ále tenże Bog ktory ſpráwuje wszyſtko we wszyſtkich. ⁷ A káżdemu bywa dáne objáwienie duchá ku pożytkowi. ⁸ Abowiem jednemu przez Duchá bywa dána mowá mądrośći; á drugiemu mowá umiejętnośći, przez tegoż Duchá: ⁹ A drugiemu wiárá w tymże Duchu: á drugiemu dar uzdrawiánia, w tymże Duchu: á drugiemu cżynienie cudow: á drugiemu proroctwo: á drugiemu rozeznánie duchow: ¹⁰ A drugiemu rozmájite języki: á drugiemu wykładánie językow. ¹¹ A to wszyſtko ſpráwuje jeden á tenże Duch, udźielájąc z oſobná káżdemu jáko chce. ¹² Abowiem jáko ćiáło jedno jeſt, á cżłonkow ma wiele; ále wszyſtkie cżłonki ćiáłá jednego choć ich wiele jeſt ſą jednym ćiáłem: ták y CHryſtus. ¹³ Abowiem przez jednego Duchá my wszyſcy w jedno ćiáło jeſteſmy ochrzcżeni, bądź Żydowie, bądź Grekowie, bądź niewolnicy, bądź wolni: á wszyſcy nápojeni jeſteſmy jednym Duchem. ¹⁴ Abowiem ćiáło nie jeſt jednym cżłonkiem, ále wielą. ¹⁵ Jeſliby rzekłá nogá: Ponieważem nie jeſt ręką, nie jeſtem z ćiáłá: Izali dla tego nie jeſt z ćiáłá? ¹⁶ A jeſliby rzekło ucho; Ponieważem nie jeſt okiem, nie jeſtem z ćiáłá: Izali dla tego nie jeſt z ćiáłá? ¹⁷ Jeſliż wszyſtko ćiáło jeſt okiem, gdźież ſłuch? A jeſliż wszyſtko ſłuchem, gdźież powonienie? ¹⁸ Ale teraz Bog ułożył cżłonki, káżdy z nich z oſobná w ćiele jáko chćiał. ¹⁹ A jeſliby wszyſtkie były jednym cżłonkiem, gdźieżby było ćiáło. ²⁰ Ale teraz ácż jeſt wiele cżłonkow, lecż jedno jeſt ćiáło. ²¹ Niemoże tedy rzec oko ręce; Nie potrzebuję ćię: Albo záś głowá nogam; Nie potrzebuję was. ²² Y owszem dáleko więcey cżłonki, ktore śię zdádzą być namdlejsze w ćiele, potrzebne ſą. ²³ A ktore mamy zá na niepocżćiwsze w ćiele, tym większą pocżćiwość wyrządzamy; á niepocżćiwe cżłonki násze, obfitszą pocżćiwość máją. ²⁴ Bo pocżćiwe cżłonki násze tego nie potrzebują: lecż Bog ták umiárkował ćiáło, dawszy cżłonkowi, ktoremu cżći nie doſtawa, obfitszą pocżćiwość: ²⁵ Aby nie było rozerwánia w ćiele; ále iżby jedne cżłonki o drugich jednákież ſtáránie miáły. ²⁶ A przetoż jeſliże jeden cżłonek ćierpi, ćierpią z nim wszyſtkie cżłonki: á jeſli bywa ucżcżony jeden cżłonek, rádują śię z nim wszyſtkie cżłonki. ²⁷ Lecż wy jeſteśćie ćiáłem CHryſtuſowym y cżłonkámi káżdy z oſobná. ²⁸ A niektore Bog poſtánowił we Zborze: naprzod Apoſtoły, potym Proroki, po trzećie Náucżyćiele; potym cudotworce, potym dáry uzdrawiánia, pomocniki, rządce, rozmájitość językow. ²⁹ Izali wszyſcy ſą Apoſtołámi? Izali wszyſcy Prorokámi? Izali wszyſcy Náucżyćielámi? Izali wszyſcy cudotworcámi? ³⁰ Izali wszyſcy máją dáry uzdrawiánia? Izali wszyſcy językámi mowią? Izali wszyſcy tłumácżą. ³¹ Stárajćie śię uśilnie o lepsze dáry. A ja wam jeszcże zacniejszą drogę ukażę.