¹ Bądźćie náśládowcámi mojimi, jákom y ja CHryſtuſow. ² A chwalę was bráćia, iż pámiętaćie wszyſtkie moje náuki, á jákom wam podał, podánia trzymaćie. ³ A chcę ábyśćie wiedźieli, iż káżdego mężá głową jeſt CHryſtus, á głową niewiaſty mąż, á głową CHryſtuſową Bog. ⁴ Káżdy mąż gdy śię modli álbo prorokuje z przykrytą głową, szpeći głowę ſwoję. ⁵ Y káżda niewiáſtá gdy śię modli álbo prorokuje nie nákrywszy głowy ſwojey, szpeći głowę ſwoję: boć to jedno, á toż jeſt jákoby ogolona byłá. ⁶ Abowiem jeſli śię nie nákrywa niewiáſtá, niechże śię też ſtrzyże. A jeſli szpetna rzecż jeſt niewieśćie ſtrzydz śię álbo golić, niechże śię nákrywa. ⁷ Abowiem mąż nie ma nákrywáć głowy; gdyż jeſt wyobráżeniem y chwałą Bożą; ále niewiáſtá jeſt chwałą mężową. ⁸ Bo mąż nie jeſt z niewiáſty, ále niewiáſtá z mężá. ⁹ Abowiem mąż nie jeſt ſtworzony dla niewiáſty, ále niewiáſtá dla mężá. ¹⁰ A przetoż niewiáſtá powinna mieć władzą ná głowie, dla Anjołow. ¹¹ A wszákże mąż nie jeſt bez niewiáſty, áni niewiáſtá nie jeſt bez mężá w PAnu. ¹² Abowiem jáko niewiáſtá z mężá jeſt, ták też mąż przez niewiáſtę: jednák wszyſtkie rzecży ſą z Bogá. ¹³ Sámi u śiebie rozſądźćie, przyſtojili niewieśćie bez nákryćia modlić śię Bogu. ¹⁴ Azaż was y ſámo przyrodzenie nie ucży, iż mężowi, gdyby włoſy zápuszcżał, jeſt mu ku zelżywośći. ¹⁵ Ale niewiáſtá jeſli zápuszcża włoſy, jeſt jey ku pocżćiwośći; przeto iż jey włoſy dáne ſą zá przykryćie. ¹⁶ A jeſliby śię kto zdał być ſwarliwym; my tákiego obycżáju nie mamy, áni Zbory Boże. ¹⁷ A to opowiádájąc, nie chwalę, że śię nie ku lepszemu ále ku gorszemu zchodźićie. ¹⁸ Abowiem naprzod gdy śię wy zchodźićie we Zborze, ſłyszę iż rozerwánia bywáją miedzy wámi; y poniekąd wierzę. ¹⁹ Boć muszą być kácerſtwá miedzy wámi, áby ći ktorzy ſą doświadcżeni, byli jáwnymi miedzy wámi. ²⁰ Gdy śię wy tedy weſpoł zchodźićie, nie jeſt to używáć Wiecżerzy PAńſkiey. ²¹ Abowiem káżdy wiecżerzą ſwoję pierwey zjada, y jeden łáknie, á drugi jeſt pijány. ²² Azaż domow nie maćie do jedzenia y do pićia? Albo Zborem Bożym gárdźićie, y záwſtydzaćie te ktorzy nie máją? Coż wam rzekę? Pochwalęż was? W tym nie chwalę. ²³ Abowiem jam wźiął od PAná com też wam podał: Iż PAN JEzus tey nocy ktorey był wydan, wźiął chleb: ²⁴ A podźiękowawszy złamał, y rzekł: Bierzćie, jedzćie; To jeſt ćiáło moje ktore zá was bywa łamáne: to cżyńćie ná pámiątkę moję. ²⁵ Tákże y kielich gdy było po wiecżerzy, mowiąc: Ten kielich jeſt nowy Teſtáment we krwi mojey: to cżyńćie, ile kroć pić będźiećie ná pámiątkę moję. ²⁶ Abowiem ilekroćbyśćie jedli ten chleb, y ten kielichbyśćie pili, śmierć PAńſką opowiádajćie, áżby przyszedł. ²⁷ A ták ktoby jadł ten chleb álbo pił ten kielich PAńſki niegodnie, będźie winien ćiáłá y krwie PAńſkiey. ²⁸ Niechże tedy cżłowiek ſámego śiebie doświadcży, á ták niech je z chlebá tego, y z kielichá tego niechaj pije. ²⁹ Abowiem kto je y pije niegodnie, ſąd ſobie ſámemu je y pije, nie rozſądzájąc ćiáłá PAńſkiego. ³⁰ Dla tego miedzy wámi wiele jeſt ſłábych y chorych, y nie máło ich záſnęło. ³¹ Bo gdybyſmy śię ſámi rozſądzáli, nie bylibyſmy ſądzeni. ³² Lecż gdy ſądzeni bywamy, od PAná bywamy ćwicżeni, ábyſmy z świátem nie byli potępieni. ³³ A ták bráćia moji, gdy śię zchodźićie ku jedzeniu, ocżekawajćie jedni drugich. ³⁴ A jeſli kto łáknie, niechże je domá; ábyśćie śię ná ſąd nie zchodźili. A inne rzecży gdy przydę, poſtánowię.