¹ Wyszli tedy wszyſcy Synowie Izráelſcy, á zgromádźiło śię wszyſtko poſpolſtwo jednomyślnie, od Dán áż do Berſábee, y do źiemie Gáláád, do PAná do Másfy. ² Y ſtánęli przedniejszy wszyſtkiego ludu y wszyſtkie pokolenia Izráelſkie, w zgromádzeniu ludu Bożego, cżtery kroć ſto tyśięcy ludu pieszego, godnego do boju. ³ (Y uſłyszeli Synowie Benjámin, iż śię zebráli Synowie Izráelſcy w Másfá.) Rzekli tedy Synowie Izráelſcy: powiedzćie, jáko śię ſtał ten zły ucżynek. ⁴ Y odpowiedźiał on mąż Lewitá, małżonek niewiáſty zábitey, y rzekł: Do Gábáá, ktore jeſt w Benjámin, przyszedłem, ja y założnicá mojá ábym tám przenocował. ⁵ Y powſtáli przećiwko mnie mężowie z Gábáá, á obſtąpili około mnie dom w nocy, umyśliwszy mię zábić, ále założnicę moję ták gwałćili, áż umárłá. ⁶ Wźiąłem tedy założnicę moję, á rozrąbałem ją ná sztuki, y rozeſłałem ją do wszyſtkich krájn dźiedźictwá Izráelſkiego: ábowiem śię dopuśćili w Izráelu hániebnego y ſproſnego ucżynku. ⁷ Otośćie wy wszyſcy Synowie Izráelſcy: Uważćież to miedzy ſobą, á radźćie o tym. ⁸ Y powſtał wszyſtek lud jednoſtájnie, mowiąc: nie pojdźie nikt do namiotu ſwego, áni odejdźie kto do domu ſwego: ⁹ Ale teraz to ucżynimy miáſtu Gábáá, rzućiwszy loſy przećiwko niemu. ¹⁰ Weźmiemy dźieśięć mężow ze ſtá, w káżdym pokoleniu Izráelſkiem: á ſto z tyśiącá, á tyśiąc z dźieśiąći tyśięcy, żeby dodawáli żywnośći ludowi, ktory przyćiągnie do Gábáá Benjámin, y pomśći śię nád nim wszyſtkiey ſproſnośći, ktorey śię dopuśćili w Izráelu. ¹¹ A ták zebrał śię wszyſtek lud Izráelſki przećiwko miáſtu, zmowiwszy śię jednoſtájnie. ¹² Y poſłáły pokolenia Izráelſkie poſły do wszyſtkich domow Synow Benjáminowych, mowiąc: co to zá zły ucżynek, ktory śię ſtał miedzy wámi? ¹³ Przetoż teraz wydajćie męże niepobożne ktorzy ſą w Gábáá, ábyſmy je pozábijáli, á uprzątnęli złe z Izráelá: ále nie chćieli Synowie Benjáminowi ſłucháć głoſu bráćij ſwey Synow Izráelſkich: ¹⁴ Owszem zgromádźili śię Synowie Benjáminowi z miaſt ſwojich do Gábáá, áby walcżyli przećiw Synom Izráelſkim. ¹⁵ Y nálicżono Synow Benjáminowych dniá onego z miaſt ich dwádźieśćiá y sześć tyśięcy mężow godnych do boju, oprocż obywátelow Gábáá, ktorych nálicżono śiedm ſet mężow, ná wybor. ¹⁶ Miedzy tym wszyſtkim ludem było śiedm ſet mężow ná wybor, ktorzy nie używáli ręki ſwey práwy, á káżdy z nich ćiſkájąc z proce kámieniem, y włoſá nie chybiał. ¹⁷ Mężow záśię Izráelſkich nálicżono, oprocż Synow Benjáminowych, cżtery kroć ſto tyśięcy mężow walecżnych, y wszyſtko godnych do boju. ¹⁸ Wſtawszy tedy szli do domu Bożego, y rádźili śię Bogá, á mowili Synowie Izráelſcy: Ktoż zá nas pojdźie w przod ná wojnę przećiw Synom Benjáminowym? y odpowiedźiał PAN: Judá w przod pojdźie. ¹⁹ A ták wſtawszy Synowie Izráelſcy ráno, położyli śię obozem przećiw Gábáá. ²⁰ A wyszedszy mężowie Izráelſcy ku bitwie przećiw Synom Benjáminowym, uszykowáli śię mężowie Izráelſcy ku potykániu przećiw Gábáá. ²¹ Ale wyszedszy Synowie Benjáminowi z Gábáá, poráźili z Izráelá dniá onego dwádźieśćiá y dwá tyśiące mężow, ná głowę. ²² Potym pokrzepiwszy śię mężowie ludu Izráelſkiego, z nowu śię uszykowáli ku bitwie ná onymże miejſcu, gdźie śię byli uszykowáli dniá pierwszego. ²³ Pierwey jednák poszli Synowie Izráelſcy, y płákáli przed PAnem áż do wiecżorá, y pytáli śię PAná, mowiąc: Izali jeszcże mamy iść walcżyć przećiwko Synom Benjáminá brátá nászego? Y rzekł PAN: Idźćie przećiwko nim. ²⁴ Y ruszyli śię Synowie Izráelſcy przećiwko Synom Benjáminowym drugiego dniá. ²⁵ A wypadszy Synowie Benjáminowi przećiwko nim z Gábáá drugiego dniá, poráźili Synow Izráelſkich z nowu ośmnaśćie tyśięcy mężow ná głowę, wszyſtko mężow walecżnych. ²⁶ Przetoż szli wszyſcy Synowie Izráelſcy y wszyſtek lud, á przyszli do domu Bożego, y płácżąc trwáli tám przed PAnem, y pośćili dniá onego áż do wiecżorá, ofiárując cáłopalenia, y ofiáry ſpokojne przed oblicżem PAńſkim. ²⁷ Y pytáli Synowie Izráelſcy PANA, (bo tám byłá ſkrzyniá przymierza Bożego ná on cżás: ²⁸ A Finees, Syn Eleázárá Syná Aáronowego, ſtał przed nią ná ten cżás,) mowiąc: Mamyli jeszcże wyniść ná wojnę przećiwko Synom Benjáminá brátá nászego, cżyli zániecháć? Y odpowiedźiał PAN: Idźćie: bo jutro dam je w ręce wásze. ²⁹ Tedy pocżynił Izráel záſadzki przećiw Gábáá, zewsząd w około. ³⁰ A ruszywszy śię Synowie Izráelſcy przećiwko Synom Benjáminowym dniá trzećiego, uszykowáli śię przećiw Gábáá, jáko pierwszy y wtory raz. ³¹ Wyszli też Synowie Benjáminowi przećiwko ludowi, á odſádźiwszy śię od miáſtá, pocżęli bić lud y śiec, jáko pierwszy y wtory raz, po drogách, (z ktorych jedná szłá do Bethel, á drugá do Gábáá,) y po polu, á zábili około trzydźieſtu mężow z Izráelá. ³² Y rzekli Synowie Benjáminowi: Poráżeni będą od nas jáko y pierwey: Lecż Synowie Izráelſcy mowili, ućiekajmy, á uwiedźmy je od miáſtá, áż ná wielkie drogi. ³³ Zátym wszyſcy mężowie Izráelſcy wſtawszy z miejſcá ſwego, uszykowáli śię w Bááltámár: záſadzki też Izráelſkie wyszły z miejſcá ſwego z łąk Gábáá. ³⁴ A ták przyszło przed Gábáá dźieśięć tyśięcy mężow ná wybor, ze wszyſtkiego Izráelá: y byłá bitwá ſrogá, á oni nie widźieli że ich nieszcżęśćie potkáć miáło. ³⁵ Y poráźił PAN Benjáminá przed twarzą Izráelá, á zábili Synowie Izráelſcy z Benjáminá dniá onego dwádźieśćiá y pięć tyśięcy y ſto mężow, wszyſtko godnych do boju. ³⁶ A widząc Synowie Benjáminowi, że byli poráżeni: (Bo mężowie Izráelſcy uſtępowáli z plácu przed Benjáminem, ufájąc záſadzkam ktore byli ucżynili przećiw Gábáá: ³⁷ A ći co byli ná záſadzce poſpieszyli śię, y uderzyli ná Gábáá, á wpadszy pobili oſtrzem miecżá wszyſtkie ktorzy byli w mieśćie. ³⁸ Abowiem znák poſtánowiony mieli mężowie Izráelſcy z onymi, co byli w záſadzce, miánowićie, że gdyby dym wielki wypuśćili z miáſtá: ³⁹ Tedy śię mężowie Izráelſcy obroćili ku bitwie: Synowie záś Benjáminowi pocżęli bić y śiec, y zábili z mężow Izráelſkich około trzydźieſtu mężow: bo rzekli, zájiſte poráżeni ſą przed námi jáko y w pierwszy bitwie: ⁴⁰ Ale gdy płomień y dym jáko ſłup pocżął w zgorę wſtępowáć z miáſtá, tedy obejrzawszy śię Synowie Benjáminowi ná zad, ujrzeli á oto ogień z miáſtá wſtępował áż ku niebu.) ⁴¹ A yż śię mężowie Izráelſcy obroćili, potrwożyli śię mężowie Benjáminowi, widząc że nieszcżęśćie náſtępowáło ná nie. ⁴² Y ućiekáli przed mężámi Izráelſkimi drogą ku puszcży: á Wojſko doganiáło ich, y ći ktorzy wybieżeli z miaſt, bili je miedzy ſobą. ⁴³ Ogárnęli tedy Benjáminá, y gonili je bez przeſtanku, á wpárli je áż do Gábáá ná wſchod ſłońcá. ⁴⁴ Poległo tedy z Benjáminá, ośmnaśćie tyśięcy mężow, wszyſtko mężow dużych. ⁴⁵ A z tych ktorzy obroćiwszy śię ućiekáli ná puszcżą, ná ſkáłę Remmon, łápájąc je po drogách, zábili pięć tyśięcy mężow á gonili je áż do Gideon, gdźie zámordowáli z nich dwá tyśiące mężow. ⁴⁶ A ták było wszyſtkich ktorzy polegli z Benjáminá dniá onego, dwádźieśćiá y pięć tyśięcy mężow walecżnych, wszyſtko mężow dużych. ⁴⁷ Tylko śię obroćiło, y ućiekło ná puszcżą ná ſkáłę Remmon, sześć ſet mężow: y zoſtáli ná ſkále Remmon przez cżtery mieśiące. ⁴⁸ Potym mężowie Izráelſcy wroćiwszy śię do Synow Benjáminowych, wybili je oſtrzem miecżá w mieśćie pocżąwszy od ludźi áż do bydlęćiá y do wszyſtkiego co ználeźli: przytym y wszyſtkie miáſtá ktore pozoſtáły, popalili ogniem.