¹ Namilszy, nie káżdemu duchowi wierzćie: ále doświadcżajćie duchow jeſli z Bogá ſą. Bo wiele fałszywych prorokow wyszło ná świát. ² Przez to poznawajćie Duchá Bożego. Wszelki duch ktory wyznawa yż JEzus CHryſtus w ćiele przyszedł, z Bogá jeſt. ³ Ale wszelki duch ktory nie wyznawa że JEzus CHryſtus w ćiele przyszedł, nie jeſt z Bogá: ále ten jeſt on duch Antychryſtuſow, o ktorymeśćie ſłyszeli iż idźie, y teraz już jeſt ná świećie. ⁴ Wy z Bogá jeſteśćie dźiatecżki, y zwyćiężyliśćie je: iż większy jeſt ten ktory w was jeſt, niż ten ktory jeſt ná świećie. ⁵ Onić ſą z świátá: przetoż o świećie mowią, á świát ich ſłucha. ⁶ My z Bogá jeſteſmy. Kto zna Bogá, ſłucha nas. Kto nie jeſt z Bogá, nie ſłucha nas. Przez to poznawamy duchá prawdy, y duchá błędu. ⁷ Namilszy, miłujmyż jedni drugie: gdyż miłość jeſt z Bogá, y káżdy co miłuje, z Bogá jeſt národzony, y zna Bogá. ⁸ Kto nie miłuje, nie zna Bogá: gdyż Bog jeſt miłość. ⁹ Przez to objáwiona jeſt miłość Boża ku nam: iż Syná ſwego jednorodzonego poſłał BOG ná świát, ábyſmy żyli przezeń. ¹⁰ W tym jeſt miłość: nie iżbyſmy my umiłowáli Bogá; ále iż on umiłował nas, y poſłał Syná ſwego, áby był ubłagániem zá grzechy násze. ¹¹ Namilszy, ponieważ nas ták Bog umiłował, y myſmy powinni jedni drugie miłowáć. ¹² Bogá żaden nigdy nie widźiał. Ale jeſli miłujemy jedni drugie, Bog w nas mieszka, á miłość jego doſkonáła jeſt w nas. ¹³ Przez to poznawamy, iż w nim mieszkamy, á on w nas; iż z Duchá ſwego nam dał. ¹⁴ A myſmy widźieli y świadcżymy, iż Oćiec poſłał Syná, áby był Zbáwićielem świátá. ¹⁵ Ktobykolwiek wyznał iż JEzus jeſt Synem Bożym, Bog w nim mieszka, á on w Bogu. ¹⁶ Y myſmyć poználi y uwierzyli o miłośći, ktorą Bog ma ku nam. Bog jeſt miłość: á kto mieszka w miłośći, w Bogu mieszka, á Bog w nim. ¹⁷ W tym doſkonáła jeſt miłość Boża z námi, ábyſmy ufánie mieli w dźień ſądny: yż jáki on jeſt, tácy y my jeſteſmy ná tym świećie. ¹⁸ Niemászći bojáźni w miłośći, ále miłość doſkonáła precż wyrzuca bojaźń; bo bojaźń ma udręcżenie: á kto śię boji, nie jeſt doſkonáły w miłośći. ¹⁹ My go miłujemy, iż on nas pierwey umiłował. ²⁰ Jeſliby kto rzekł; Miłuję Bogá: á brátáby ſwego nienawidźiał, kłamcą jeſt. Abowiem kto nie miłuje brátá ſwego ktorego widźiał, Bogá ktorego nie widźiał, jákoż może miłowáć? ²¹ A toć rozkazánie mamy od niego, áby ten co miłuje Bogá, miłował y brátá ſwego.