¹ Przetoż złożywszy wszeláką złość, y wszeláką zdrádę, y obłudę, y zazdrość, y wszelákie obmowiſká: ² Jáko dopiero národzone niemowiątká, szcżerego mleká ſłowá Bożego pożądajćie, ábyśćie przez nie urośli. ³ Jeſliśćie tylko ſkosztowáli że dobrotliwy jeſt PAN. ⁴ Do ktorego przyſtępując, do kámieniá żywego; ácż od ludźi odrzuconego, ále od Bogá wybránego, y kosztownego: ⁵ Y wy jáko żywe kámienie budujćie śię, w dom duchowny, w kápłáńſtwo święte, ku ofiárowániu duchownych ofiar, przyjemnych Bogu przez JEzuſá CHryſtuſá. ⁶ A przetoż mowi Piſmo: Oto kłádę ná Syonie kámień narożny węgielny, wybrány, kosztowny; á kto weń uwierzy, nie będźie záwſtydzony. ⁷ Wam tedy wierzącym jest ucżćiwośćią: ále niepoſłusznym, kámień ktory odrzućili budujący, ten śię ſtał głową węgielną, y kámieniem obráżenia, y opoką zgorszenia: ⁸ Tym ktorzy śię obrażáją o ſłowo, niepoſłuszni będąc, ná co też wyſtáwieni ſą. ⁹ Ale wy jeſteśćie rodzájem wybránym, krolewſkim kápłáńſtwem, narodem świętym, ludem nábytym, ábyśćie opowiádáli cnoty tego, ktory was powołał z ćiemnośći, ku dźiwney ſwojey świátłośći. ¹⁰ Ktorzyśćie niekiedy byli nie ludem, áleśćie teraz ludem Bożym: ktorzyśćie niekiedy nie doſtąpili byli miłośierdźia, áleśćie teraz miłośierdźia doſtąpili. ¹¹ Namilszy, proszę was ábyśćie śię jáko przychodniowie y gośćie wſtrzymawáli od ćieleſnych pożądliwośći, ktore walcżą przećiwko duszey. ¹² Obcowánie wásze májąc pocżćiwe miedzy Pogány: áby miáſto tego w cżym was pomawiáją jáko złocżyńce, dobrym śię ucżynkom waszym przypátrując, chwalili Bogá w dźień náwiedzenia. ¹³ Bądźćież tedy poddáni wszelkiemu ludzkiemu Urzędowi dla PAná, bądź Krolowi, jáko nawyższemu: ¹⁴ Bądź Przełożonym, jáko od niego poſłánym, ku pomśćie źle cżyniących; á ku chwale dobrze cżyniących. ¹⁵ Abowiem ták jeſt wola Boża, ábyśćie dobrze cżyniąc uſtá zátkáli nieumiejętnośći głupich ludźi. ¹⁶ Jáko wolni, á nie jáko ći ktorzy wolność zaſłoną złośći máją; ále jáko ſłudzy Boży. ¹⁷ Wszyſtkie cżćićie. Bráterſtwo miłujćie. Bogá śię bojćie. Krolá w ucżćiwośći miejćie. ¹⁸ Słudzy, bądźćie poddáni pánom we wszelákiey bojáźni; nie tylko dobrym y bácżnym, ále y dźiwnym. ¹⁹ Boć to jeſt łáſká, jeſli kto dla ſumnienia Bożego ponośi fráſunki ćierpiąc bezwinnie. ²⁰ Bo coż jeſt zá chwałá, jeſli grzesząc y policżkowáni będąc ćierpićie ? Ale jeſli dobrze cżyniąc y ćierpiąc znośićie, to jeſt łáſká u Bogá. ²¹ Abowiem ná to też powołáni jeſteśćie: Ponieważ y CHryſtus ćierpiał zá nas, zoſtáwiwszy nam przykład, ábyśćie náśládowáli ſtop jego. ²² Ktory grzechu nie ucżynił, áni ználeźiona jeſt zdrádá w uśćiech jego. ²³ Ktoremu gdy złorzecżono, nie odzłorzecżył: gdy ćierpiał, nie groźił: ále porucżył krzywdę temu ktory ſpráwiedliwie ſądźi. ²⁴ Ktory grzechy násze ná ćiele ſwojim zánioſł ná drzewo; ábyſmy obumárszy grzechom, ſpráwiedliwośći żyli: Ktorego śiniáłośćią uzdrowieni jeſteśćie. ²⁵ Abowiemeśćie byli jáko owce błądzące: ále teraz jeſteśćie náwroceni do Páſterzá y Biſkupá dusz wászych.