¹ Bráćia moji, nie miejćie z brákowániem oſob wiáry PAná nászego JEzuſá CHryſtuſá, ktory chwalebny jeſt. ² Abowiem gdyby wszedł do zgromádzenia wászego mąż májąc pierśćień złoty w száćie świetney, á wszedłby też y ubogi w podłym odźieniu: ³ Y wejrzelibyśćie ná tego co ma świetną szátę, á rzeklibyśćie mu; Ty śiądź ſám pocżćiwie: A ubogiemubyśćie rzekli; Ty tám ſtoj, álbo śiądź tu pod podnożkiem mojim: ⁴ Azażeśćie już nie ucżynili rożnośći miedzy ſobą, y nie ſtáliśćie śię ſędźiámi myśli złych? ⁵ Słuchajćie bráćia moji mili, ázaż Bog nie obrał ubogich ná tym świećie, áby byli bogátymi w wierze, y dźiedźicámi kroleſtwá, ktore obiecał tym ktorzy go miłują? ⁶ Aleśćie wy znieważyli ubogiego. Azaż bogacże gwałtem was nie ućiſkáją, y do ſądow was nie poćiągáją? ⁷ Azaż oni nie bluźnią onego zacnego Imienia, ktore jeſt wzywáne nád wámi. ⁸ A jeſliże pełnićie Zakon krolewſki według piſmá: Będźiesz miłował bliźniego twego jáko ſámego śiebie, dobrze cżynićie. ⁹ Lecż jeſli oſobámi brákujećie, grzech popełniaćie, y bywaćie przekonáni od Zakonu, jáko przeſtępcy. ¹⁰ Abowiem ktobykolwiek záchował wszyſtek Zakon, á w jednymby upadł, ſtał śię winien wszyſtkich przykazań. ¹¹ Bo ktory rzekł; Nie będźiesz cudzołożył, ten też rzekł; Nie będźiesz zábijał. A jeſlibyś nie cudzołożył, álebyś zábił, ſtałeś śię przeſtępcą zakonu. ¹² Ták mowćie, y ták cżyńćie, jáko ći ktorzy według Zakonu wolnośći maćie bydź ſądzeni. ¹³ Abowiem ſąd bez miłośierdźia będźie temu, co nie cżynił miłośierdźia: ále miłośierdźie chlubi śię przećiwko ſądowi. ¹⁴ Coż pomoże bráćia moji, jeſliby kto rzekł iż ma wiárę, á ucżynkowby nie miał, izali go oná wiárá może zbáwić? ¹⁵ A gdyby brát álbo śioſtrá byli nieodźiani, y zchodźiłoby im ná powszedniey żywnośći: ¹⁶ Y rzekłby im kto z was; Idźćie w pokoju, Ugrzyjćie śię, y nájedzćie śię: á nie dálibyśćie im potrzeb ćiáłu należących, coż to pomoże? ¹⁷ Tákże y wiárá, nie mali ucżynkow, martwa jeſt ſámá w ſobie. ¹⁸ Ale rzecże kto; Ty masz wiárę, á ja mam ucżynki; ukaż mi wiárę twoję bez ucżynkow twojich? á ja tobie ukażę wiárę moję z ucżynkow mojich. ¹⁹ Ty wierzysz iż jeden jeſt Bog; dobrze cżynisz: y dyablić temu wierzą, wszákże drżą. ²⁰ Ale chceszli wiedźieć ȏ cżłowiecże márny, iż wiárá bez ucżynkow martwa jeſt? ²¹ Abráhám Oćiec nász, izali nie z ucżynkow uſpráwiedliwiony jeſt, gdy ofiárował Izááká ſyná ſwego ná Ołtarzu? ²² Widźisz iż wiárá ſpolnie robiłá z ucżynkámi jego, á z ucżynkow wiárá doſkonáłą śię ſtáłá. ²³ A ták wypełniło śię piſmo, ktore mowi: Y uwierzył Abráhám Bogu, y przycżytano mu to ku ſpráwiedliwośći, y przyjaćielem Bożym názwány jeſt. ²⁴ A widźićież iż z ucżynkow uſpráwiedliwiony bywa cżłowiek, á nie z wiáry tylko. ²⁵ Tákże też y Rácháb wszetecżnicá, izali nie z ucżynkow jeſt uſpráwiedliwiona, gdy przyjęłá one poſły, y inszą drogą wypuśćiłá? ²⁶ Abowiem jáko ćiáło bez dusze jeſt martwe, ták y wiárá bez ucżynkow martwa jeſt.