¹ A ty mow co należy ná zdrową náukę. ² Stárcy áby byli trzeźwi, poważni, roſtropni, zdrowi w wierze, w miłośći, w ćierpliwośći. ³ Tákże y ſtáre niewiáſty niech chodzą w ubierze przyſtojnym, jáko przyſtoji świętym: niech nie będą potwarliwe, nie kochájące śię w wielu winá, pocżćiwych rzecży náucżájące: ⁴ Aby młodych pań rozumu ucżyły, jákoby męże ſwoje y dźiatki miłowáć miáły: ⁵ A były roſtropne, cżyſte, domu pilne, dobrotliwe, mężom ſwym poddáne, áby ſłowo Boże nie było bluźnione. ⁶ Młodźieńce tákże nápominaj áby byli trzeźwi. ⁷ We wszyſtkim ſámego śiebie wyſtawiájąc zá wzor dobrych ucżynkow, májąc w náuce cáłość, powagę, ⁸ Słowo zdrowe, nienágánione: áby ten ktoby śię zprzećiwił, záwſtydźić śię muśiał, nie májąc nic coby o was miał złego mowić. ⁹ Sług náucżaj áby byli poddáni pánom ſwojim, we wszyſtkim śię im podobájąc, nie odmawiájąc. ¹⁰ Ni wcżym nieoszukawájąc, ále we wszyſtkim wierność uprzyjmą pokázując; áby náukę Zbáwićielá nászego Bogá we wszyſtkim zdobili. ¹¹ Abowiem okazáłá śię łáſká Boża zbáwienna wszyſtkim ludźiom. ¹² Ćwicżąca nas, ábyſmy odrzekszy śię niepobożnośći, y świeckich pożądliwośći, trzeźwie, y ſpráwiedliwie, y pobożnie żyli ná tym świećie. ¹³ Ocżekawájąc oney błogoſłáwioney nádźieje, y objáwienia chwały wielkiego Bogá y Zbáwićielá nászego JEzuſá CHryſtuſá: ¹⁴ Ktory dał ſámego śiebie zá nas, áby nas wykupił od wszelkiey niepráwośći, y ocżyśćił ſobie ſámemu lud właſny, gorliwie náśládujący dobrych ucżynkow. ¹⁵ To mow y nápominaj y ſtrofuj, ze wszelką powagą. Żaden tobą niechaj nie gárdźi.