¹ A dáley mowiąc, bráćia, prośimy was y nápominamy przez PAná JEzuſá, jákośćie przyjęli od nas, jákobyśćie ſobie mieli poſtępowáć y Bogu śię podobáć, ábyśćie tym więcey obfitowáli. ² Gdyż wiećie jákieſmy wam rozkazánia dáli, przez PAná JEzuſá. ³ Abowiem tá jeſt wola Boża, to jeſt, poświęcenie wásze; żebyśćie śię powśćiągáli od wszetecżeńſtwá. ⁴ A żeby umiał káżdy z was nacżyniem ſwojim władáć w świętobliwośći, y w ucżćiwośći. ⁵ Nie w namiętnośći żądze, jáko y pogánie ktorzy nie znáją Bogá. ⁶ Y áby nikt nie ućiſkał y nie oszukawał w żadney ſpráwie brátá ſwego: Bo PAN jeſt zemśćićielem tego wszyſtkiego, jákoſmy wam przed tym powiádáli y oświadcżáli. ⁷ Bo nas nie powołał Bog ku niecżyſtośći, ále ku poświęceniu. ⁸ A przetoż kto to odrzuca, nie odrzuca cżłowieká ále Bogá, ktory nam też dał Duchá ſwego Świętego. ⁹ A o miłośći bráterſkiey nie potrzebá wam piſáć: bośćie wy ſámi od Bogá náucżeni, ábyśćie miłowáli jedni drugich. ¹⁰ Abowiem też to cżynićie przećiwko wszyſtkiey bráći ktorzy ſą we wszyſtkiey Mácedoniey. Ale was nápominamy bráćia, iżbyśćie tym więcey obfitowáli: ¹¹ Y pilnie śię ſtáráli, ábyśćie ſpokojnymi byli, y rzecży ſwojich pilnowáli, y prácowáli właſnymi rękámi ſwymi, jákoſmy wam przykazáli: ¹² Abyśćie ucżćiwie chodźili przed obcymi; á w nicżym ábyśćie nie mieli niedoſtátku. ¹³ A nie chcę bráćia ábyśćie wiedźieć nie mieli o tych ktorzy záſnęli, iżbyśćie śię nie ſmućili jáko y drudzy, ktorzy nádźieje nie máją. ¹⁴ Abowiem jeſli wierzymy iż JEzus umárł y zmartwychwſtał, ták Bog y te ktorzy záſnęli w JEzuśie przywiedźie z nim. ¹⁵ Boć to wam powiádamy ſłowem PAńſkim, że my ktorzy żywi pozoſtániemy do przyśćia PAńſkiego, nie uprzedźimy onych ktorzy záſnęli. ¹⁶ Gdyż ſam PAN z okrzykiem z głoſem Archánjelſkim, y z trąbą Bożą zſtąpi z niebá; á pomárli w CHryſtuśie powſtáną napierwey. ¹⁷ Zátym my żywi, ktorzy pozoſtániemy, weſpołek z nimi záchwyceni będźiemy w obłokách náprzećiwko PAnu ná powietrze: á ták záwsze z PAnem będźiemy. ¹⁸ Przetoż poćieszajćie jedni drugich tymi ſłowy.