¹ A ták jeſliśćie powſtáli z CHryſtuſem, tego co jeſt wzgorę szukajćie: gdźie CHryſtus ná práwicy Bożey śiedźi. ² O tym co jeſt wzgorę myślćie, nie o tym co jeſt ná źiemi. ³ Abowiemeśćie umárli: y żywot wász ſkryty jeſt z CHryſtuſem w Bogu. ⁴ Ale gdy śię CHryſtus on żywot nász pokaże, tedy y wy z nim okażećie śię w chwale. ⁵ Umartwiajćież tedy cżłonki wásze, ktore ſą ná źiemi; wszetecżeńſtwo, niecżyſtość, namiętność, złą pożądliwość, y łákomſtwo ktore jeſt báłwochwálſtwem. ⁶ Dla ktorych rzecży przychodźi gniew Boży ná ſyny odporne. ⁷ W ktorycheśćie y wy niekiedy chodźili, gdyśćie żyli w nich. ⁸ Lecż teraz złożćie y wy to wszyſtko; gniew, zápálcżywość, złość, bluźnierſtwo, y ſproſną mowę z uſt wászych. ⁹ Nie kłamajćie jedni przećiwko drugim: gdyżeśćie zewlekli cżłowieká ſtárego z ucżynkámi jego; ¹⁰ A oblekliśćie nowego tego, ktory śię odnawia w znájomość, podług obrázu tego ktory go ſtworzył. ¹¹ Gdźie niemász Greká y Żydá, obrzezki y nieobrzezki, cudzoźiemcá y Tátárzyná, niewolniká y wolnego; ále wszyſtko y we wszyſtkich CHryſtus. ¹² Przetoż przyoblecżćie jáko wybráni Boży, święći, y umiłowáni, wnętrznośći miłośierdźia, dobrotliwość, pokorę, ćichość, ćierpliwość: ¹³ Znaszájąc jedni drugie, y odpuszcżájąc ſobie w zajemnie jeſli ma kto przećiw komu ſkárgę; jáko y CHryſtus odpuśćił wam, ták y wy. ¹⁴ A nád to wszyſtko, przyoblecżćie miłość, ktora jeſt zwiąſką doſkonáłośći. ¹⁵ A pokoj Boży niech rząd prowádźi w ſercách wászych, do ktoregośćie też powołáni w jedno ćiáło: á bądźćie wdźięcżnymi. ¹⁶ Słowo CHryſtuſowe niechaj mieszka w was obfićie ze wszelką mądrośćią: náucżájąc y nápominájąc ſámych śiebie przez Pſálmy y hymny, y pieśni duchowne, wdźięcżnie śpiewájąc w ſercách wászych PAnu. ¹⁷ A wszyſtko cokolwiek cżynićie, w ſłowie álbo w ucżynku, wszyſtko cżynćie w Imieniu PAná JEzuſá, dźiękując Bogu y Ojcu przezeń. ¹⁸ Żony bądźćie poddáne mężom ſwym, ták jáko przyſtoji, w PAnu. ¹⁹ Mężowie miłujćie żony ſwoje; á nie bądźćie ſurowymi przećiwko nim. ²⁰ Dźiatki poſłuszne bądźćie rodźicom we wszyſtkim: ábowiem śię to podoba PAnu. ²¹ Ojcowie nie pobudzajćie do gniewu dźieći wászych, áby ſercá nie tráćiły. ²² Słudzy poſłuszni bądźćie we wszyſtkim pánom ćieleſnym; nie ſłużąc ná oko, jáko ći co śię ludźiom podobáć chcą, ále w szcżerośći ſercá, bojąc śię Bogá. ²³ A wszyſtko cokolwiek cżynićie, z dusze cżyńćie, jáko PAnu, á nie ludźiom: ²⁴ Wiedząc iż od PAná weźmiećie zapłátę dźiedźictwá. Abowiem PAnu CHryſtuſowi ſłużyćie. ²⁵ A ten co krzywdę cżyni, odnieśie zapłátę ukrzywdzenia. A niemászći względu ná oſoby u Bogá.