¹ Abowiem chcę ábyśćie wiedźieli, jáko wielką trudność mam o was, y o tych ktorzy ſą w Láodycey; y ktorzykolwiek nie widźieli oblicża mego w ćiele: ² Aby poćieszone były ſercá ich, będąc ſpojone miłośćią; á to ku wszelkiemu bogáctwu zupełnego y pewnego wyrozumienia, ku poznániu tájemnice Bogá y Ojcá y CHryſtuſá: ³ W ktorym ſkryte ſą wszyſtkie ſkárby mądrośći y umiejętnośći. ⁴ A toć mowię áby was nikt fałszywymi dowodámi nie oszukał, przez wyſtáwną mowę. ⁵ Bo ácżkolwiek nie jeſtem obecny ćiáłem, ále duchem jeſtem z wámi, rádując śię y widząc porządek wász, y utwirdzenie wiáry wászey w CHryſtuſá. ⁶ Przetoż jákośćie przyjęli PANA JEzuſá CHryſtuſá, ták w nim chodźćie: ⁷ Będąc wkorzenieni y wybudowáni ná nim, y utwirdzeni w wierze; jákośćie śię náucżyli, obfitując w niey z dźiękowániem. ⁸ Pátrzćież żeby was kto ſobie w korzyść nie obroćił przez Filoſofią, y przez prozne oszukánie; ucżąc według uſtáwy ludzkiey, według żywiołow świátá, á nie według CHryſtuſá. ⁹ Gdyż w nim mieszka wszyſtká zupełność boſtwá ćieleśnie: ¹⁰ Y jeſteśćie w nim dopełnieni, ktory jeſt głową wszelkiego kśięſtwá y zwierzchnośći. ¹¹ W ktorym y obrzezáni jeſteśćie, obrzezką nie ręką ucżynioną; to jeſt, zewlekszy ćiáło wszyſtkich grzechow przez obrzezkę CHryſtuſowę: ¹² Pogrzebieni z nim będąc we chrzćie; w ktorymeśćie też ſpołem z nim wzbudzeni przez wiárę, ktorą ſpráwuje Bog, ktory go wzbudźił od umárłych. ¹³ Y was gdyśćie byli umárłymi w grzechách y w nieobrzezce ćiáłá wászego, weſpoł z nim ożywił; odpuśćiwszy wam wszyſtkie grzechy, ¹⁴ Zmázawszy on ktory był przećiwko nam Cyrograf w uſtáwách záleżący, ktory nam był przećiwny, znioſł go z pośrzodku, przybiwszy go do krzyżá: ¹⁵ Y złupiwszy kśięſtwá y mocy, wiodł je ná podźiw, jáwnie tryumfując z nich ſam przez śię. ¹⁶ Niechajże was tedy nikt nie ſądźi dla pokármu, álbo dla napoju, álbo z ſtrony Świętá, álbo Nowiu mieśiącá, álbo Sábbátow: ¹⁷ Ktore ſą ćieniem rzecży przyszłych; ále prawdą jeſt ćiáło CHryſtuſowe. ¹⁸ Niechaj was nikt wygránego zákłádu nie oſądza, ktory śię dobrowolnie w pokorę y w ſłużbę Anjołow, ktorych nie widźiał, wdawa, prozno śię nádymájąc z umyſłu ćiáłá ſwego. ¹⁹ A nie trzymájąc śię głowy CHryſtuſá, z ktorego wszyſtko ćiáło przez ſtáwy y związánia pośiłek biorąc, y weſpoł ſpojone będąc, roście wzroſtem Bożym. ²⁰ Jeſliśćie tedy umárli z CHryſtuſem żywiołom świátá tego; przecżże śię, jákobyśćie jeszcże żyli świátu, uſtáwámi báwićie? ²¹ (Mowią niektorzy; Nie dotykaj śię, áni kosztuj, áni ruchaj: ²² Co wszyſtko káźi śię ſámym używániem) Według przykazań y náuk ludzkich; ²³ Ktore máją kształt mądrośći w nabożeńſtwie dobrowolnie obránym, y w pokorze, y w niefolgowániu ćiáłu; wszákże nie máją żadney wagi, tylko do náſycenia ćiáłá ſłużą.