¹ O głupi Gálátowie! Ktoż was omamił, ábyśćie prawdźie nie byli poſłuszni, ktorym przed ocżymá JEzus CHryſtus przed tym był wymálowány, y miedzy wámi ukrzyżowány? ² Tego tylko radbym śię náucżył od was: Z ucżynkowli Zakonu wźięliśćie Duchá, cżyli z ſłuchánia wiáry? ³ Tákeśćie głupi; pocżąwszy Duchem, teraz ćiáłem dokonywaćie? ⁴ Tákeśćie wiele ćierpieli dármo, jeſli tylko y dármo? ⁵ Ten tedy, ktory wam dodawa Duchá, y cżyni cudá miedzy wámi; z ucżynkowże zakonu to cżyni,<> cżyli z ſłuchánia wiáry? ⁶ Ták, Jáko Abráhám uwierzył Bogu y przycżytano mu to ku ſpráwiedliwośći. ⁷ Widźićie tedy, że ći ktorzy ſą z wiáry, ći ſą ſynámi Abráhámowymi. ⁸ A upátrzywszy to piſmo, iż z wiáry Bog uſpráwiedliwia pogány, przed tym opowiedźiáło Abráhámowi, iż w tobie będą błogoſłáwione wszyſtkie narody. ⁹ A ták, ći ktorzy ſą z wiáry, doſtępują błogoſłáwieńſtwá z wiernym Abráhámem. ¹⁰ Abowiem ile ich jeſt z ucżynkow zakonu, pod przeklęctwem ſą: Bo nápiſano; Przeklęty káżdy, ktoryby nie zoſtał we wszyſtkim co nápiſano w Kśięgách zakonu, áby to cżynił. ¹¹ A iż przez zakon nikt nie bywa uſpráwiedliwiony przed Bogiem, jáwna jeſt z tąd; bo Spráwiedliwy z wiáry żyć będźie”. ¹² Ale zakon nie jeſtći z wiáry: lecż cżłowiek ktoryby je cżynił, żyw będźie przez nie. ¹³ Ale CHryſtus odkupił nas z przeklęctwá zakonu, ſtawszy śię zá nas przeklęctwem: (Abowiem nápiſano; Przeklęty káżdy ktory wiśi ná drzewie.) ¹⁴ Aby ná pogány błogoſłáwieńſtwo Abráhámowe przyszło w CHryſtuśie JEzuśie, y ábyſmy obietnicę Duchá wźięli przez wiárę. ¹⁵ Bráćia! po ludzku mowię: A wszák y cżłowiecżego teſtámentu utwirdzonego nikt nie łamie, áni do niego co przydawa. ¹⁶ Lecż Abráhámowi ucżynione ſą obietnice y naśieniu jego. Nie mowi: Y naśieniom jego, jáko o wielu; ále jáko o jednem: Y naśieniu twemu, ktory jeſt CHryſtus. ¹⁷ To tedy mowię; iż przymierza przed tym od Bogá utwirdzonego, względem CHryſtuſá, zakon ktory po cżterech ſet y po trzydźieſtu lat náſtał, nie znośi áby miał zepſowáć obietnicę Bożą. ¹⁸ Abowiem jeſliż z Zakonu jeſt dziedzictwo, jużći nie z obietnice. Lecż Abráhámowi przez obietnicę dárował je Bog. ¹⁹ Coż tedy Zakon? Dla przeſtępſtwá przydány jeſt, áżby przyszło ono naśienie ktoremu śię ſtáłá obietnicá, zporządzony przez Anjoły y przez rękę Pośrzedniká. ²⁰ Lecż Pośrzednik nie jeſt jednego, ále Bog jeden jeſt. ²¹ Zakon tedy jeſtże przećiwko obietnicąm Bożym? Nie daj tego Boże! Abowiem gdyby był dány zakon, ktoryby mogł ożywiáć, prawdźiwiećby z Zakonu byłá ſpráwiedliwość. ²² Ale piſmo zámknęło wszyſtko pod grzech, áby obietnicá z wiáry JEzuſá CHryſtuſá byłá dána wierzącym. ²³ A przed tym niż przyszłá wiárá, byliſmy pod Zakonem ſtrzeżeni, weſpoł zámknieni będąc w tę wiárę, ktora potym miáłá być objáwiona. ²⁴ A przetoż zakon Pedágogiem nászym był do CHryſtuſá, ábyſmy z wiáry byli uſpráwiedliwieni. ²⁵ Ale gdy przyszłá wiárá, już nie jeſteſmy pod Pedágogiem. ²⁶ Abowiem wszyſcy ſynámi Bożymi jeſteśćie przez wiárę w CHryſtuśie JEzuśie. ²⁷ Bo ktorzykolwiek jeſteśćie w CHryſtuſá ochrzcżeni, w CHryſtuſáśćie śię oblekli. ²⁸ Niemász Żydá, áni Greká: niemász niewolniká, áni wolnego: niemász mężcżyzny, y niewiáſty. Abowiem wszyſcy wy jednym jeſteśćie w CHryſtuśie JEzuśie. ²⁹ A jeſliśćie wy CHryſtuſowi, tedyśćie naśieniem Abráhámowym, á według obietnice dźiedźicámi.