¹ Obyśćie chćieli ná chwilę znośić głupſtwo moje: ále y znaszajćie mię. ² Abowiem gorliwym jeſtem ku wam gorliwośćią Bożą: bom was przygotował, ábym was ſtáwił cżyſtą Pánną jednemu mężowi, CHryſtuſowi. ³ Lecż boję śię, by ſnadź jáko wąż oszukał Ewę chytrośćią ſwoją, ták też zkáżone myśli wásze nie odpádły od proſtoty oney ktora jeſt w CHryſtuśie. ⁴ Bo gdyby kto przyszedł coby inszego JEzuſá opowiádał ktoregoſmy nie opowiádáli; álbo gdybyśćie innego duchá wźięli, ktoregośćie nie wźięli; álbo inszą Ewángelią, ktoreyśćie nie przyjęli, dobrzebyśćie go znośili. ⁵ Boć mam zá to, żem nie był wnicżym podlejszy niżeli oni bárzo wielcy Apoſtołowie. ⁶ Bo choćiam też y proſtakiem w mowie, wszákże nie w umiejętnośći. Ale zgołá jáwnymiſmy śię ſtáli we wszyſtkich rzecżách u was. ⁷ Izalim śię grzechu dopuśćił, żem ſámego śiebie uniżył, ábyśćie wy byli wywyższeni; á, żem wam dármo Ewángelią Bożą opowiádał? ⁸ Złupiłem inne Zbory biorąc od nich żołd, ábym wam ſłużył: á będąc u was, y ćierpiąc niedoſtátek, nieobćiążyłem proznując nikogo. ⁹ Abowiem niedoſtátek moj dopełnili bráćia, ktorzy przyszli z Mácedoniey; y we wszyſtkim ſtrzegłem śię, ábym wam ćiężkim nie był, y ná potym ſtrzedz śię będę. ¹⁰ Jeſtći prawdá CHryſtuſowa we mnie, iż tá chlubá nie będźie zátłumiona we mnie w krájinách Acháiſkich. ¹¹ Dla cżegoż? cży że was nie miłuję? Bogći wie. ¹² Ale co cżynię, cżynić jeszcże będę dla tego, ábym odćiął przycżynę tym ktorzy przycżyny szukáją, áby w tym z cżego śię chlubią, byli ználeźieni tácy jáko y my. ¹³ Abowiem tákowi fałszywi Apoſtołowie ſą robotnicy zdrádliwi; ktorzy śię przemieniáją w Apoſtoły CHryſtuſowe. ¹⁴ A nie dźiw; bo y ſam Szátan przemienia śię w Anjołá świátłośći. ¹⁵ Nie wielka tedy, jeſli też ſłudzy jego przemieniáją śię, jákoby byli ſługámi ſpráwiedliwośći, ktorych koniec będźie podług ucżynkow ich. ¹⁶ Znowu powiádam, żeby mię kto nie miał zá głupiego: jeſliż inácżey, więc jáko głupiego przyjmićie mię, ábym śię ja też nieco málucżko przechwalał. ¹⁷ Co mowię, nie mowięć jáko od PAná, ále jáko w głupſtwie, z ſtrony tey beſpiecżney chluby. ¹⁸ Ponieważ śię ich wiele chlubi według ćiáłá, y ja śię chlubić będę. ¹⁹ Bo rádźi znośićie głupie, będąc ſámi mądrymi. ²⁰ Bo znośićie choć was kto zniewala, choć kto pożera, choć kto bierze, choć śię kto wynośi, choć was kto policżkuje. ²¹ Mowięć według zelżywośći; jákobyſmy byli ſłábymi: lecż w cżym kto śmiáłym jeſt, (w głupſtwie mowię) y jam śmiáły. ²² Żydowie ſą, jeſtem y ja. Izráelcżycy ſą, jeſtem y ja. Naśieniem Abráhámowym ſą, jeſtem y ja. ²³ Sługámi CHryſtuſowymi ſą, (głupie mowię) więcey ja: W pracách obfićiey, w ráźiech nád miárę, w więźieniách obfićiey, w śmierćiách cżęſtokroć. ²⁴ Od Żydow wźiąłem pięć kroć po cżterdźieſtu plag, bez jedney. ²⁵ Trzy kroćiem był bit rozgámi; razem był kámionowány; trzy kroć śię ze mną okręt rozbił; dźień y noc byłem w głębokośći morſkiey. ²⁶ W drogách cżęſtokroć, w niebeſpiecżeńſtwách ná rzekách, w niebeſpiecżeńſtwách od zbojcow, w niebeſpiecżeńſtwách od ſwego narodu, w niebeſpiecżeńſtwách od Pogánow, w niebeſpiecżeńſtwách w mieśćie, w niebeſpiecżeńſtwách ná puszcży, w niebeſpiecżeńſtwách ná morzu, w niebeſpiecżeńſtwách miedzy fałszywą bráćią: ²⁷ W pracey y w utrudzeniu, w niedoſypiániu cżęſto, w głodźie y w prágnieniu, w pośćiech cżęſto, w źimnie y w nágośći. ²⁸ Oprocż tego co z kąd inąd przypada ono nálegánie ná mię ná káżdy dźień, y ono ſtáránie o wszyſtkie Zbory. ²⁹ Ktoż choruje, á ja nie choruję? Ktoż śię gorszy, á ja śię nie pálę? ³⁰ Jeſli śię mam chlubić: z krewkośći mojich chlubić śię będę. ³¹ Bog y Oćiec PAná nászego JEzuſá CHryſtuſá, ktory jeſt błogoſłáwiony ná wieki, wie iż nie kłamam. ³² W Dámászku hetman ludu Krolá Arety, oſádźił był ſtrażą miáſto Dámászek, chcąc mię pojimáć: Alem oknem po powroźie w koszu przez mur był zpuszcżony; y uszedłem rąk jego.