¹ A oznámuję wam, bráćia, Ewángelią ktorąm wam opowiedźiał, ktorąśćie też przyjęli, y w ktorey ſtojićie. ² Przez ktorą też zbáwienia doſtępujećie; jeſli pámiętaćie, jákim ſpoſobem opowiedźiałem wam, chybá jeſliśćie prozno uwierzyli. ³ Abowiem naprzod podałem wam, com też wźiął: Iż CHryſtus umárł zá grzechy násze według piſm. ⁴ A iż był pogrzebiony, á iż zmartwychwſtał dniá trzećiego, według piſm. ⁵ A iż widźiány jeſt od Cefáſá, potym od onych dwunaśći. ⁶ Potym widźiány jeſt więcey niż od piąći ſet bráći oraz: z ktorych wiele ich zoſtawa áż do tąd; á niektorzy też záſnęli. ⁷ Potym jeſt widźiány od Jákubá, potym od wszyſtkich Apoſtołow. ⁸ A ná oſtátek po wszyſtkich ukazał śię y mnie, jáko poronionemu płodowi, ⁹ Bom ja jeſt namniejszy z Apoſtołow, ktorym nie jeſt godźien, ábym był zwány Apoſtołem; przeto, żem prześládował Zbor Boży. ¹⁰ Lecż łáſką Bożą jeſtem tym, cżymem jeſt: á łáſká jego przećiwko mnie dáremna nie byłá, álem obfićiey niż oni wszyſcy prácował: wszákże nie ja, ále łáſká Boża ktora jeſt ze mną. ¹¹ Przetoż y ja, y oni, ták każemy, y tákeśćie uwierzyli. ¹² A ponieważ śię o CHryſtuśie każe, iż z martwych wzbudzony jeſt; jákoż mowią niektorzy miedzy wámi, iż zmartwychwſtánia niemász? ¹³ Bo jeſlić zmartwychwſtánia niemász, tedyć y CHryſtus nie jeſt wzbudzony. ¹⁴ A jeſlić CHryſtus nie jeſt wzbudzony, tedyć dáremne kazánie násze, dáremna też y wiárá wászá. ¹⁵ Y bylibyſmy też ználeźieni fałszywymi świádkámi Bożymi, iżeſmy świadcżyli o Bogu, że CHryſtuſá wzbudźił: ktorego nie wzbudźił, jeſliże umárli nie bywáją wzbudzeni. ¹⁶ Abowiem jeſliż umárli nie bywáją wzbudzeni, y CHryſtus nie jeſt wzbudzony. ¹⁷ A jeſli CHryſtus nie jeſt wzbudzony, dáremna jeſt wiárá wászá, y jeszcżeśćie w grzechách wászych. ¹⁸ Zátym y ći poginęli, ktorzy záſnęli w CHryſtuśie. ¹⁹ Bo jeſli tylko w tym żywoćie w CHryſtuśie nádźieję mamy, nád wszyſtkie ludźie jeſteſmy nanędzniejszymi. ²⁰ Lecż teraz CHryſtus z martwych wzbudzony jeſt, y ſtał śię pierwiaſtkámi tych ktorzy záſnęli. ²¹ Bo ponieważ przez cżłowieká śmierć, przez cżłowieká też powſtánie umárłych. ²² Abowiem jáko w Adámie wszyſcy umieráją, ták y w CHryſtuśie wszyſcy ożywieni będą. ²³ Ale káżdy w ſwojim rzędźie. CHryſtus jáko pierwiaſtki, á potym ći co ſą CHryſtuſowi, w przyśćie jego. ²⁴ A potym będźie koniec, gdy odda kroleſtwo Bogu y Ojcu; gdy zniszcży wszelkie przełożeńſtwo, y wszelką zwierzchność, y moc. ²⁵ Bo on muśi krolowáć, pokiby nie położył wszyſtkich nieprzyjaćioł pod nogi jego. ²⁶ A oſtátni nieprzyjaćiel ktory będźie zniszcżony, jeſt śmierć. ²⁷ Bo wszyſtkie rzecży poddał pod nogi jego. A gdy mowi, że mu wszyſtkie rzecży poddáne ſą, jáwna jeſt, iż oprocż tego, ktory mu poddał wszyſtkie rzecży. ²⁸ A gdy mu wszyſtkie rzecży poddáne będą, tedyć też y ſam Syn będźie poddány temu ktory mu poddał wszyſtkie rzecży: áby był Bog wszyſtkim we wszyſtkich. ²⁹ Bo inácżey coż ucżynią ći ktorzy śię chrzcżą zá umárłe? Jeſliż zgołá umárli nie bywáją wzbudzeni? Przecżże śię chrzcżą zá umárłe? ³⁰ Przecż y my niebeſpiecżeńſtwá podejmujemy káżdey godźiny. ³¹ Ná káżdy dźień umieram, przez chwałę nászę ktorą mam w JEzuśie CHryſtuśie PAnu nászym. ³² Jeſliżem śię obycżájem ludzkim z beſtyámi w Efeźie potykał, coż mam zá pożytek jeſli umárli nie bywáją wzbudzeni? Jedzmy y pijmy, boć jutro pomrzemy. ³³ Nie błądźćież; Złe rozmowy pſują dobre obycżáje. ³⁴ Ocuććież śię ku ſpráwiedliwośći, á nie grzeszćie: ábowiem niektorzy nie máją znájomośći Bożey; ku záwſtydzeniu wászemu mowię. ³⁵ Ale rzecże kto: Jákoż wzbudzeni bywáją umárli, y w jákim ćiele wychodzą? ³⁶ O głupi! To co ty śiejesz, nie bywać ożywiono, jeſliby nie umárło. ³⁷ Y co śiejesz, nie śiejesz ćiáłá ktore ma potym wyrość, ále gołe źiárno, jáko śię tráfi álbo pszenicżne, álbo jákiekolwiek inne. ³⁸ Ale Bog dáje mu ćiáło jáko chce: á káżdemu naśieniu jego właſne ćiáło. ³⁹ Nie káżde ćiáło jeſt jednákim ćiáłem: ále inszeć jeſt ćiáło ludzkie, á insze ćiáło bydlęce, insze rybie, á insze ptásze. ⁴⁰ Y ſą ćiáłá niebieſkie, y ćiáłá źiemſkie, lecż insza jeſt chwałá ćiał niebieſkich, á insza źiemſkich. ⁴¹ Insza chwałá ſłońcá, á insza chwałá kśiężycá, y insza chwałá gwiazd. Abowiem gwiazdá od gwiazdy rozna jeſt w jáſnośći. ⁴² Tákći będźie y powſtánie umárłych. Bywa wśiane ćiáło w ſkáźitelnośći; á będźie wzbudzone w nieſkáźitelnośći. ⁴³ Bywa wśiane w nieſławie; á będźie wzbudzone w ſławie. Bywa wśiane w ſłábośći; będźie wzbudzone w mocy. Bywa wśiane ćiáło ćieleſne; będźie wzbudzone ćiáło duchowne. ⁴⁴ Jeſt ćiáło ćieleſne, jeſt też ćiáło duchowne. ⁴⁵ Tákći też nápiſano: Stał śię pierwszy cżłowiek Adam w duszę żywą; ále pośledni Adam w duchá ożywiájącego. ⁴⁶ Wszákże nie jeſt pierwsze duchowne, ále ćieleſne; potym duchowne. ⁴⁷ Pierwszy cżłowiek z źiemie, źiemſki; wtory cżłowiek ſám PAN z niebá. ⁴⁸ Jáki jeſt ten źiemſki, tácy też y źiemſcy; á jáki jeſt niebieſki, tácy też będą niebieſcy. ⁴⁹ A jákoſmy nośili wyobráżenie źiemſkiego; ták będźiemy nośili wyobráżenie niebieſkiego. ⁵⁰ To jednák powiádam bráćia, iż ćiáło y krew kroleſtwá Bożego odźiedźicżyć nie mogą; áni ſkáźitelność nie odźiedźicży nieſkáźitelnośći. ⁵¹ Oto tájemnicę wam powiádam: Nie wszyſcyć záſniemy, ále wszyſcy przemienieni będźiemy: Bárzo prętko w oká mgnieniu, ná trąbę oſtátecżną. ⁵² Abowiem zátrąbi; á umárli wzbudzeni będą nieſkáźitelni, á my będźiemy przemienieni. ⁵³ Boć muśi to co jeſt ſkáźitelnego przyoblec nieſkáźitelność: y co jeſt śmiertelnego, przyoblec nieśmiertelność. ⁵⁴ A gdy to co jeſt ſkáźitelnego przyoblecże nieſkáźitelność, y to co jeſt śmiertelnego przyoblecże nieśmiertelność, tedy śię wypełni ono ſłowo ktore nápiſano; Połkniona jeſt śmierć w zwyćięſtwie. ⁵⁵ Gdźież jeſt o śmierći bodźiec twoj? Gdźież jeſt piekło zwyćięſtwo twoje? ⁵⁶ Lecż bodźiec śmierći jeſt grzech, á moc grzechu jeſt Zakon. ⁵⁷ Ale niech będźie Bogu dźięká, ktory nam dał zwyćięſtwo przez PAná nászego JEzuſá CHryſtuſá. ⁵⁸ A ták bráćia moji mili, bądźćie mocni, nieporuszeni, obfitujący w ucżynku PAńſkim záwsze; wiedząc iż pracá wászá nie jeſt dáremna w PAnu.