¹ Rzekł potem Pan do Mojżesza i do Aarona, mówiąc: ² Powiedzcie synom Izraelskim, a mówcie do nich: Mąż, któryby cierpiał płynienie nasienia z ciała swego, nieczysty jest. ³ A tać będzie nieczystość płynienia jego: Jeźli wypuści ciało jego płynienie swe, albo żeby się to płynienie zastanowiło w ciele jego, nieczystość jego jest. ⁴ Każda pościel, na którejby leżał płynienie cierpiący, nieczysta będzie, i wszystko, na czemby usiadł, nieczyste będzie. ⁵ Ktoby się dotknął pościeli jego, upierze szaty swoje, i umyje się wodą, a będzie nieczystym aż do wieczora. ⁶ Ktoby też siadł na tem, na czem ten siedział, co z niego nasienie płynie, upierze szaty swe, i umyje się wodą, a będzie nieczystym aż do wieczora. ⁷ Jeźliby się też kto dotknął ciała męża cierpiącego płynienie, upierze szaty swe, i umyje się wodą, a będzie nieczystym aż do wieczora. ⁸ A jeźliby plunął płynienie cierpiący na czystego, oplwany upierze szaty swe, i umyje się wodą, a nieczysty będzie aż do wieczora. ⁹ Każde też siodło, na któremby siedział płynienie cierpiący, nieczyste będzie. ¹⁰ Ktoby się też jakiejkolwiek rzeczy dotknął, która była po nim, nieczysty będzie aż do wieczora; a ktoby co z tego nosił, upierze szaty swe, i umyje się wodą, a będzie nieczystym aż do wieczora. ¹¹ Także każdy, któregoby się dotknął cierpiący płynienie, nie umywszy przedtem rąk swoich w wodzie, upierze szaty swoje, i umyje się wodą, i będzie nieczystym aż do wieczora. ¹² Naczynie też gliniane, któregoby się dotknął, co płynienie cierpi, stłuczone będzie, a każde naczynie drzewiane wodą umyte będzie. ¹³ A gdyby oczyszczony był ten, który cierpi płynienie, od płynienia swego, naliczy sobie siedm dni podług swego oczyszczenia, i upierze szaty swe, i omyje ciało swoje wodą żywą, i będzie czystym. ¹⁴ Potem dnia ósmego weźmie sobie dwie synogarlice, albo dwoje gołąbiąt, a przyszedłszy przed Pana do drzwi namiotu zgromadzenia, odda je kapłanowi. ¹⁵ Tedy ofiarować będzie kapłan jedno z nich za grzech, a drugie na ofiarę całopalenia. Tak oczyści go kapłan przed obliczem Pańskiem od płynienia jego. ¹⁶ A mąż, z któregoby wyszło nasienie złączenia, omyje wodą wszystko ciało swe, i będzie nieczystym aż do wieczora. ¹⁷ Każda też szata, i każda skóra, na którejby było nasienie złączenia, wyprana będzie wodą, a będzie nieczystą aż do wieczora. ¹⁸ Niewiasta także, z którąby obcował mąż cierpiący płynienie nasienia, oboje umyją się wodą, a nieczystymi będą aż do wieczora. ¹⁹ Także niewiasta, któraby cierpiała chorobę swoję, a płynęłaby krew z ciała jej, przez siedm dni będzie w odłączeniu swem; każdy, coby się jej dotknął, nieczysty będzie aż do wieczora. ²⁰ Na czembykolwiek leżała w odłączeniu swem, nieczyste będzie; także na czemby siedziała, nieczyste będzie. ²¹ Ktoby się też dotknął pościeli jej, upierze szaty swe, i umyje się wodą, a będzie nieczysty aż do wieczora. ²² Także ktoby się dotknął tego, na czemby siedziała, upierze szaty swe, i umyje się wodą, a będzie nieczysty aż do wieczora. ²³ Jeźliby też co było na łożu jej, albo na czemby ona siedziała, a dotknąłby się kto tego, nieczystym będzie aż do wieczora. ²⁴ A jeźliby mąż spał z nią, a zostałaby nieczystość jej na nim, nieczysty będzie przez siedm dni, i każde łoże, na któremby leżał, nieczyste będzie. ²⁵ Jeźliby też niewiasta płynienie krwi cierpiała przez wiele dni, mimo czasu miesiąców jej, albo żeby krwi płynienie cierpiała w zwyczajnej chorobie, tedy po wszystkie dni płynienia nieczystości swojej, jako i czasu choroby swojej, nieczystą będzie. ²⁶ Każda pościel jej, na którejby leżała po wszystkie dni płynienia swego, jako pościel w przyrodzonej chorobie będzie, i każda rzecz, na którejby siedziała, nieczysta będzie według nieczystości przyrodzonej choroby jej. ²⁷ Ktoby się kolwiek dotknął tych rzeczy, nieczystym będzie, i upierze szaty swe, i umyje się wodą, a będzie nieczystym aż do wieczora. ²⁸ A gdy będzie oczyszczona od płynienia swego, naliczy sobie siedm dni, a potem oczyszczać się będzie. ²⁹ A dnia ósmego weźmie sobie dwie synogarlice, albo dwoje gołąbiąt, i przyniesie je kapłanowi do drzwi namiotu zgromadzenia; ³⁰ Z których ofiarować będzie kapłan, jedno na ofiarę za grzech, a drugie na ofiarę całopalenia: tak ją oczyści kapłan przed Panem od płynienia nieczystości jej. ³¹ Tak odłączać będziecie syny Izraelskie od nieczystości ich, aby nie pomarli w nieczystości swej, gdyby splugawili przybytek mój, który jest w pośrodku ich. ³² Tać jest ustawa około tego, który płynienie cierpi, i z którego wychodzi nasienie złączenia, dla czego splugawiony bywa. ³³ Także i około niewiasty, chorującej w odłączeniu swem, i każdego cierpiącego płynienie swe, tak mężczyzny, jako i niewiasty, i męża, który leżał z nieczystą.