¹ Y byłá ſkrzyniá PAńſka w źiemi Filiſtyńſkiey, przez śiedm mieśięcy. ² Tedy przyzwawszy Filiſtynowie Kápłanow y wieszcżkow, rzekli: Coż ucżynimy z ſkrzynią PAńſką? powiedzćie nam, jáko ją odeſłáć mamy ná miejſce jey? ³ Ktorzy odpowiedźieli: jeſli odeślećie ſkrzynię Bogá Izráelſkiego, nie od ſyłajćież jey prożney, ále przy niey koniecżnie oddajćie Ofiárę zá przewinienie: tedy będźiećie uzdrowieni, y dowiećie śię cżemu nie odſtąpiłá ręká jego od was. ⁴ Y rzekli: Jákaż będźie ofiárá zá przewinienie, ktorą jey oddáć mamy? Odpowiedźieli: Według licżby Kśiążąt Filiſtyńſkich, pięć złotych zádnic, y pięć złotych myszy: ábowiem jednáka jeſt plagá ná was wszyſtkich, y ná Kśiążętá wásze. ⁵ A pocżynićie podobieńſtwá zádnic wászych, y podobieńſtwá myszy wászych, ktore pſowáły źiemię, y oddaćie Bogu Izráelſkiemu chwałę: owa, ſnadź ulży ręki ſwey nád wámi, y nád Bogámi wászymi, y nád źiemią wászą. ⁶ A cżemuż obćiążaćie ſerce wásze, jáko obćiążáli Egipcżánie y Fáráo ſerce ſwoje: yzáż nie dopiero gdy dźiwne rzecży nád nimi cżynił, wypuśćili je, y wyszli? ⁷ Przetoż teraz ſprawćie woz nowy jeden, á weźmićie dwie krowie od ćieląt, ná ktorych nie poſtáło járzmo, y záprzężćie te krowy w woz, á ćielętá ich od nich odwiedźćie do domu. ⁸ Weźmićie też ſkrzynię PAńſką, y wſtawćie ją ná woz: á sztuki złote ktoreśćie ofiárowáli zá przewinienie, włożćie w ſkrzynkę pobok jey, á puśććie ją, że pojdźie. ⁹ A pátrzajćie, jeſli drogą gránic ſwych pojdźie do Betſemes, tedyć on ná nas dopuśćił to wielkie złe: á jeſliż nie, tedy poznamy że nie ręká jego dotknęłá śię nás, ále to z trefunku przyszło ná nas. ¹⁰ Y ucżynili ták oni mężowie: á wźiąwszy dwie krowie od ćieląt, záprzęgli je w woz, á ćielętá ich zámknęli domá. ¹¹ Potym wſtáwili ſkrzynię PAńſką ná woz, y ſkrzynkę, y myszy złote, y podobieńſtwá zádnic ſwojich. ¹² Y udáły śię one krowy drogą proſto ku Betſemes, á gośćińcem jednym idąc szły, á rycżáły: y nie zſtępowáły áni w práwo áni w lewo: á Kśiążętá Filiſtyńſkie szły zá nimi, áż do gránic Betſemes. ¹³ A ná ten cżás Betſemcżycy żęli pszenicę w dolinie: á podniozszy ocżu ſwych, ujrzeli ſkrzynię, y urádowáli śię ujrzawszy ją. ¹⁴ A gdy woz przyszedł ná pole Jozuego Betſemity, támże ſtánął: tám też był kámień wielki: tedy porąbawszy drwá od onego wozá, Ofiárowáli one krowy ná cáłopalenie PAnu. ¹⁵ Ale Lewitowie zſtáwili ſkrzynię PAńſką, y ſkrzynkę ktora byłá z nią, w ktorey były sztuki złote, y poſtáwili ná onym kámieniu wielkim: á mężowie z Betſemes ſpráwowáli cáłopalenia, y Ofiárowáli Ofiáry PAnu onego dniá. ¹⁶ Co widząc pięćioro Kśiążąt Filiſtyńſkich, wroćili śię do Akkáronu onegoż dniá. ¹⁷ A teć były zádnice złote, ktore oddáli Filiſtynowie zá przewinienie PAnu: od Azotu jednę: od Gázy jednę: od Aszkálonu jednę: od Geth jednę: y od Akkáronu jednę. ¹⁸ Myszy tákże złote, według licżby wszyſtkich miaſt Filiſtyńſkich, od piąći kśięſtw pocżąwszy od miáſtá murowánego áż do wśi bez muru, y áż do kámieniá onego wielkiego, ná ktorym poſtáwili ſkrzynię PAńſką, ktory jeſt áż do dniá tego ná polu Jozuego Betſemity. ¹⁹ Ale pobił PAN niektore z mężow Betſemitſkich, przeto iż náglądáli w ſkrzynię PAńſką, y pobił z ludu pięćdźieśiąt tyśięcy, y śiedmdźieśiąt mężow: y płákał lud, przeto że PAN lud wielką poráżką poráźił. ²⁰ Y rzekli mężowie z Betſemes: Ktoż śię będźie mogł oſtać przed oblicżem PAná Bogá tego świętego? y do kogoż pojdźie od nas? ²¹ A ták wypráwili poſły do obywátelow Káriátiárym, mowiąc: przywroćili Filiſtynowie ſkrzynię PAńſką: podźćie, przeprowadźćie ją do śiebie.