¹ A gdy śię wroćił Dawid y mężowie jego do Sycelegu, był dźień trzeći, jáko Amálekitowie wtárgnęli byli ná południe, y do Sycelegu, á zburzyli Syceleg, y ſpálili go ogniem. ² Y pobráli w niewolą niewiáſty, ktore były w nim; od nájmniejszego áż do wielkiego, nie zábili nikogo, ále tylko pojmáli, y odeszli drogą ſwą. ³ A gdy przyszedł Dawid y mężowie jego do miáſtá, oto, ſpálone było ogniem, á żony ich, y ſyny ich, y corki ich w niewolą zábráno. ⁴ Tedy podnioſł Dawid, y lud, ktory był z nim, głos ſwoj, y płákáli, áż im śiły do płácżu nie ſtáło. ⁵ Obiedwie też żony Dawidowe były wźięte w niewolą: Achinoám Jezreelitká, y Abigáil, przed tym żoná Nábálowá z Kármelu. ⁶ Y był utrápiony Dawid bárzo; bo śię zmáwiał lud ukámionowáć go, gdyż gorzkośći pełna byłá duszá wszyſtkiego ludu, káżdego dla ſynow ſwych, y dla corek ſwych; wszákże Dawid zmocnił śię w Pánu, Bogu ſwoim. ⁷ Tedy rzekł Dawid do Abijátárá kápłáná, ſyná Achimelechowego: Weźmij proszę dla mnie efod; y wźiął Abijátár efod dla Dawidá. ⁸ A ták śię Dawid rádźił Páná, mowiąc; Mámli gonić to wojſko, y dogonięli go? A Pán mu rzekł: Goń; bo zápewne ich dogonisz, y zápewne odbijesz plon. ⁹ Szedł tedy Dawid, ſám y one sześć ſet mężow, ktore miał z ſobą, á przyszli áż do potoku Beſor; á niektorzy pozoſtáli. ¹⁰ Y gonił je Dawid, ſám y cżtery ſtá mężow; bo pozoſtáło było dwieśćie mężow ſprácowánych, á nie przeszli zá potok Beſor. ¹¹ Y ználeſli mężá Egipcżániná ná polu, á przywiedli go do Dawidá, y dáli mu chlebá, y jádł; dáli mu też wody, y pił; ¹² Dáli mu tákże y wiązánkę fig y dwie gronie rodzynkow. Jádł tedy, y wroćił śię duch jego weń; bo nie jádł chlebá, áni pił wody przez trzy dni y przez trzy nocy. ¹³ Y rzekł do niego Dawid: Cżyjeś ty? á ſkądeś? Ktory odpowiedźiał: Jeſtem rodem z Egiptu, ſługá mężá Amálekity, y zoſtáwił mię pán moj, żem śię rozniemogł dźiś trzeći dźień. ¹⁴ Wtárgnęliśmy byli ná południe do Cerety y do Judá, y ná południe do Káleb, y ſpáliliśmy Syceleg ogniem. ¹⁵ Y rzekł mu Dawid: Mogłżebyś mię dowieść do tego wojſká? Ktory rzekł: Przyśięż mi przez Bogá, iż mię nie zábijesz, áni mię wydász w rękę páná mego; tedy ćię náwiodę ná to wojſko. ¹⁶ Náwiodł go tedy; á oto, oni leżeli po wszyſtkiej oney źiemi, jedząc y pijąc, y weſeląc śię ze wszyſtkich korzyśći wielkich, ktore byli zábráli z źiemi Filiſtyńſkiej, y z źiemi Judzkiej. ¹⁷ Przetoż bił je Dawid od wiecżorá áż do wiecżorá dniá drugiego, ták iż z nich żáden nie uszedł, oprocż cżterech ſet młodźieńcow, ktorzy wśiádszy ná wielbłądy, ućiekli. ¹⁸ A ták odjął Dawid wszyſtko, co byli pobráli Amálekitowie, y dwie żony ſwoje odjął też Dawid; ¹⁹ Ták iż im nic nie zginęło od máłá áż do wielá, y áż do ſynow, y corek, y do korzyśći, y áż do wszyſtkiego, cokolwiek im zábráli, wszyſtko záśię przywiodł Dawid. ²⁰ Przytem zábrał Dawid wszyſtkie trzody y ſtádá, ktore gnáno przed bydłem jego, y mowiono: Toć jeſt korzyść Dawidowá. ²¹ Y przyszedł Dawid do onych dwu ſet mężow, ktorzy byli ſprácowáni, że nie mogli iść zá Dawidem, ktorym był kázał zoſtáć u potoku Beſor, ktorzy wyszli przećiw Dawidowi y przećiw ludowi, ktory z nim był; á przyſtąpiwszy Dawid do ludu, pozdrowił je ſpokojnie. ²² A odpowiádájąc wszyſcy mężowie źli y niepobożni, ktorzy chodźili z Dawidem, rzekli: Ponieważ ći nie chodźili z námi, nie dámy im z łupow, ktoreśmy odjęli, tylko káżdemu żonę jego, y ſyny jego; te wźiąwszy, niech odejdą. ²³ Tedy rzekł Dawid: Nieucżynićie ták, bráćia moi, z tym, co nam dał Pán, ktory nas ſtrzegł, á podał wojſko, ktore było wyszło przećiwko nam, w ręce násze. ²⁴ Y ktoż was w tym uſłuchá? Bo jáki dźiał tego, ktory wyszedł ná wojnę, táki dźiał y tego, ktory zoſtał przy tłomokách; rowno śię podźielą. ²⁵ Y ſtáło śię od onego dniá y nápotem, że uchwálono to práwo y ten zwycżáj w Izráelu, áż do dniá tego. ²⁶ A ták przyszedł Dawid do Sycelegá, y poſłał z onego łupu ſtárszym w Judá, przyjáćiołom ſwym, mowiąc: Oto máćie błogoſłáwieńſtwo z korzyśći nieprzyjáćioł Páńſkich: ²⁷ Tym, co byli w Betel, y co w Rámáćie ná południe, y co byli w Gieter, ²⁸ Y co byli w Aroer, y co byli w Sefámot, y co byli w Eſtámo; ²⁹ Y co byli w Ráchá, y co byli w miáſtách Jerámeel, y co byli w miáſtách Ceni, ³⁰ Y co byli w Hormá, y co byli w Choráſán, y co byli w Atách, ³¹ Y co byli w Hebronie, y co byli ná wszyſtkich miejſcách, kędy przemieszkiwał Dawid, ſám y mężowie jego.