¹ Abowiem ten Melchiſedek był Krol Sálem, Kápłan BOgá Nawyższego, ktory zászedł drogę Abráhámowi, gdy śię wracał od porażki Krolow; y błogoſłáwił mu. ² Ktoremu y dźieśięćiny ze wszyſtkiego udźielił Abráhám: ktory naprzod wykłada śię Krol ſpráwiedliwośći: potym też, Krol Sálem; co jeſt, Krol pokoju. ³ Bez ojcá, bez mátki, bez rodu, áni pocżątku dni, áni końcá żywotá nie májąc: ále przypodobány będąc Synowi Bożemu, zoſtawa Kápłanem ná wieki. ⁴ Obacżćież tedy jáko wielki ten był, ktoremu też dźieśięćinę z łupow dał Abráhám Pátryárchá. ⁵ A ći ktorzy ſą z ſynow Lewiego urząd Kápłáńſki przyjmujący, rozkazánie máją, áby bráli dźieśięćinę od ludu według zakonu; to jeſt, od bráći ſwojey, choć wyszli z biodr Abráhámowych. ⁶ Ale ten ktorego rod nie jeſt pocżytány miedzy nimi, dźieśięćinę wźiął od Abráhámá, y temu ktory miał obietnicę błogoſłáwił. ⁷ A bez wszelkiego ſporu mniejszy od większego błogoſłáwieńſtwo bierze. ⁸ A tuć dźieśięćiny biorą, ludźie ktorzy umieráją: tám záśię on o ktorym świadcżono iż żyje. ⁹ A iż ták rzekę, y ſam Lewi ktory dźieśięćiny bierze, dał w Abráhámie dźieśięćinę. ¹⁰ Abowiem jeszcże był w biodrách ojcowſkich, gdy wyszedł przećiwko niemu Melchiſedek. ¹¹ A przetoż byłáli doſkonáłość przez kápłáńſtwo Lewitſkie, (gdyż zá niego wydány jeſt zakon ludowi) jákaż tego jeszcże byłá potrzebá, áby inszy kápłan według porządku Melchiſedekowego powſtał, á nie był według porządku Aáronowego miánowány? ¹² A ponieważ kápłáńſtwo jeſt przenieśione, muśi też y Zakon przenieśiony bydź. ¹³ Bo ten o ktorym śię to mowi, inszego jeſt pokolenia, z ktorego żaden nieſłużył Ołtarzowi. ¹⁴ Abowiem jáwna jeſt, iż z pokolenia Judowego poszedł PAN nász: o ktorem pokoleniu nic z zſtrony kápłáńſtwá nie mowił Mojzesz. ¹⁵ Owszem obfićie to jeszcże y z tego jáwna jeſt, iż powſtał inszy kápłan według porządku Melchiſedekowego: ¹⁶ Ktory śię ſtał nie według Zakonu przykazánia ćieleſnego, ále według mocy żywotá nieſkáźitelnego. ¹⁷ Abowiem ták świadcży: Tyś jeſt kápłanem ná wieki, według porządku Melchiſedekowego. ¹⁸ Bo śię ſtáło znieśienie onego przeszłego przykazánia dla ſłábośći jego, y niepożytku: ¹⁹ Bo nicżego do doſkonáłośći nie przywiodł Zakon, ále ná miejſce jego wprowádzona jeſt lepsza nádźiejá, przez ktorą śię przybliżámy do Bogá. ²⁰ A to y względem tego, że nie bez przyśięgi jeſt wprowádzona. ²¹ Boć śię oni bez przyśięgi kápłany ſtawáli: á ten z przyśięgą przez tego, ktory rzekł do niego; Przyśiągł PAn, á nie będźie tego żáłował, Tyś jeſt Kápłanem ná wieki, według porządku Melchiſedekowego. ²² Ták dálece lepszego przymierza ſtał śię rękojmią JEzus. ²³ Więc też onych wiele bywáło kápłany, dla tego iż im śmierć nie dopuśćiłá záwżdy trwáć: ²⁴ Ale ten iż ná wieki zoſtawa, wiecżne ma kápłáńſtwo. ²⁵ Przetoż y doſkonále zbáwić może te, ktorzy przezeń przyſtępują do Bogá: záwsze żyjąc, áby orędował zá nimi. ²⁶ Tákiegoć zájiſte przyſtało nam mieć Nawyższego Kápłaná, świętego, niewinnego, niepokalánego, odłącżonego od grzesznikow, y ktoryby śię ſtał wyższy nád niebioſá: ²⁷ Ktoryby nie potrzebował ná káżdy dźień jáko oni Nawyższi Kápłani, pierwey zá ſwoje grzechy właſne, ofiar ſpráwowáć, á potym zá ludzkie: bo to ucżynił raz, ſámego śiebie ofiárowawszy. ²⁸ Abowiem zakon, ludźie podległe krewkośći, ſtánowił zá Nawyższe kápłany: ále ſłowo przyśięgi, ktore śię ſtáło po zakonie, poſtanowiło Syná Bożego doſkonáłego ná wieki.