¹ Cżęſtokroć y wielą ſpoſobow mawiał niekiedy BOG Ojcom przez Proroki: á w te dni oſtátecżne mowił nam przez Syná ſwego. ² Ktorego poſtánowił dźiedźicem wszyſtkich rzecży, przez ktorego y wieki ucżynił. ³ Ktory będąc jáſnośćią chwały y wyráżeniem podſtáći jego, y zátrzymawájąc wszyſtkie rzecży ſłowem mocy ſwojey, ocżyśćienie grzechow nászych przez ſámego śiebie ucżyniwszy, uśiadł ná práwicy májeſtatu ná wyſokośćiách. ⁴ Tym śię zacniejszym ſtawszy nád Anjoły, cżym zacniejsze nád nie odźiedźicżył Imię. ⁵ Abowiem ktoremuż kiedy z Anjołow rzekł; Tyś jeſt ſyn moj, Jam ćiebie dźiś zpłodźił? Y záśię; Ja mu będę Ojcem, á on mnie będźie Synem? ⁶ A záśię gdy wprowadza pierworodnego ná okrąg świátá, mowi: A niech śię mu kłaniáją wszyſcy Anjołowie Boży. ⁷ A záśię o Anjołách mowi; Ktory Anjoły ſwoje cżyni Duchy, á ſługi ſwoje płomieniem ogniſtym. ⁸ Ale do Syná mowi; Stolicá twojá o Boże ná wieki wiekow; laſká práwośći, jeſt laſká kroleſtwá twego. ⁹ Umiłowałeś ſpráwiedliwość, á nienawidźiałeś niepráwośći: przetoż pomázał ćię o Boże! Bog twoj, olejkiem weſela nád ucżeſniki twoje. ¹⁰ Y, Tyś PAnie ná pocżątku ugruntował źiemię, á dźiełem rąk twojich ſą niebioſá. ¹¹ Oneć pominą, ále ty zoſtawasz: á wszyſtkie jáko szátá zwiotszeją. ¹² A jáko odźienie zwiniesz je, y będą odmienione: ále ty tenżeś jeſt, á látá twoje nie uſtáną. ¹³ A do ktoregoż kiedy z Anjołow rzekł? Siądź po práwicy mojey, do kąd nie położę nieprzyjaćioł twojich, podnożkiem nog twojich. ¹⁴ Izali wszyſcy nie ſą duchámi uſługującymi, ktorzy ná poſługę bywáją poſłáni, dla tych ktorzy zbáwienie odźiedźicżyć máją?