¹ Przetoż ty ſynu moj, zmacniaj śię w łáſce, ktora jeſt w CHryſtuśie JEzuśie. ² A coś ſłyszał ode mnie przed wielą świadkow, tegoż śię powierz wiernym ludźiom, ktorzyby ſpoſobni byli y inszych náucżáć. ³ Przetoż ty ćierp złe, jáko dobry żołnierz JEzuſá CHryſtuſá. ⁴ Żaden ktory żołnierſką ſłuży, nie wikle śię ſpráwámi tego żywotá, áby śię temu, od ktorego zá żołnierzá przyjęty jeſt, podobał. ⁵ A choćby śię też kto potykał, nie bywa koronowány, jeſliby śię przyſtojnie nie potykał. ⁶ Oracż ktory prácuje, ma naprzod pożytki odbieráć. ⁷ Rozumiej co mowię: A PAN niechći da we wszyſtkim wyrozumienie. ⁸ Pámiętaj iż JEzus CHryſtus wzbudzony jeſt zmartwych, ktory jeſt z naśienia Dawidowego, według Ewángeliey mojey. ⁹ W ktorey ćierpię złe, jákoby złocżyńcá, áż do związek: áleć ſłowo Boże nie jeſt związáne. ¹⁰ Przetoż wszyſtko znoszę dla wybránych: áby y oni zbáwienia doſtąpili, ktore jeſt w CHryſtuśie JEzuśie z chwałą wiecżną. ¹¹ Wierna jeſt tá mowá: Abowiem jeſliſmy z nim umárli, z nim też żyć będźiemy. ¹² Jeſli ćierpiemy, z nim też krolowáć będźiemy: jeſli śię go zápieramy, y on śię nas záprzy. ¹³ Jeſliſmy niewiernymi, on wiernym zoſtawa, y záprzeć ſámego śiebie nie może. ¹⁴ Te rzecży przypominaj; oświadcżájąc przed oblicżem PAńſkim, áby śię nie wdawáli w ſpory około ſłow, co ku nicżemu nie jeſt pożytecżne, tylko ku podwroceniu tych ktorzy ſłucháją. ¹⁵ Stáraj śię ábyś śię doświadcżonym ſtáwił Bogu, robotnikiem ktoryby śię nie záwſtydźił, y ktoryby dobrze rozbierał ſłowo prawdy. ¹⁶ A świeckim proznomownośćiam cżyń wſtręt: ábowiem poſtępują ku większey nie pobożnośći. ¹⁷ A mowá ich szerzy śię jáko káncer, z ktorych jeſt Hymeneusz y Filetus. ¹⁸ Ktorzy względem prawdy celu uchybili, gdy powiádáją, iż śię już ſtáło zmartwychwſtánie, y podwracáją wiárę niektorych. ¹⁹ A wszákże mocny ſtoji Grunt Boży, májąc tę piecżęć: Zna PAN ktorzy ſą jego. Y, Niech odſtąpi od nieſpráwiedliwośći wszelki ktory miánuje Imię CHryſtuſowe. ²⁰ A w wielkim domu nie tylko ſą nácżynia złote y śrebrne, ále też drewniáne, y gliniáne: á niektore ku ucżćiwośći, drugie záśię ku zelżywośći. ²¹ Jeſliby tedy kto ſámego śiebie ocżyśćił od tych rzecży, będźie nácżyniem ku ucżćiwośći, poświęconem y użytecżnym PAnu, do wszelákey dobrey ſpráwy zgotowánym. ²² Chroń śię też pożądliwośći młodźieńſkich, á náśláduj ſpráwiedliwośći wiáry, miłośći, pokoju, z tymi ktorzy wzywáją CHryſtuſá z cżyſtego ſercá. ²³ Chroń śię też gadek głupich y nieumiejętnych: wiedząc iż rodzą zwády. ²⁴ Ale ſługá PAńſki nie ma bydź zwádliwy: lecż ma być ukłádny przećiwko wszyſtkim, ſpoſobny ku náucżániu, złych ćierpliwie znaszájący: ²⁵ Ktoryby w ćichośći náucżał te ktorzy śię zprzećiwiáją: owaby im kiedy Bog dał Pokutę ku uznániu prawdy. ²⁶ Aby obacżywszy śię, wywikłáli śię z śidłá dyabelſkiego, od ktorego pojimáni ſą ku cżynieniu woli jego.