Bój Wiary
« »

1 Stárszemu nie łaj, ále jáko ojcá nápominaj; młodsze jáko bráćią: 2 Stársze niewiáſty jáko mátki, młodsze jáko śioſtry, ze wszeláką cżyſtośćią. 3 Wdowy miej w ucżćiwośći, ktore prawdźiwie ſą wdowámi. 4 A jeſli ktora wdowá dźieći álbo wnucżętá ma, niech śię ucżą pierwey przećiwko domowi ſwemu być pobożnymi, y wzajem oddawáć rodźicom. Abowiem to jeſt rzecż chwalebna y przyjemna przed oblicżem Bożym. 5 A ktora jeſt práwdźiwie wdowá y ośieroćiáła; ma nádźieję w Bogu, y trwa w proźbách y w modlitwách w nocy y we dnie. 6 Ale ktora w roſkoszách żyje, tá żyjąc, umárłą jeſt. 7 To tedy rozkázuj żeby były nienágánione. 8 A jeſli kto o ſwojich, á nawięcey o domowych ſtáránia nie ma, wiáry śię záprzał, y gorszy jeſt niż niewierny. 9 Wdowá niech będźie obrána, ktoraby nie miáłá mniej sześćidźieśiąt lat, ktora byłá żoną jednego mężá: 10 Májąca świádectwo w dobrych ucżynkách; jeſli dźieći wychowáłá, jeſli gośćie przyjmowáłá, jeſli świętych nogi umywáłá, jeſli utrapionych wſpomagáłá, jeſli káżdego ucżynku dobrego náśládowáłá. 11 Wdow záśię młodszych, chroń śię: Bo gdyby śię zbeſtwiły przećiw CHryſtuſowi, chcą zá mąż iść: 12 Májąc oſądzenie, iż pierwszą wiárę odrzućiły: 13 Owszem też proznując, ucżą śię chodźić od domu do domu: á nie tylko ſą proznujące, ále też świegotliwe, niepotrzebnymi rzecżámi śię báwiące, mowiąc co nieprzyſtoji. 14 Chcę tedy áby młodsze szły zá mąż, dźieći rodźiły, goſpodyniámi były, przećiwnikowi żadney przycżyny nie dawáły ku obmowiſku. 15 Abowiem śię już niektore obroćiły zá szátánem. 16 Przetoż, Jeſli ktory wierny álbo ktora wierna ma wdowy, niechże je opátruje: á niech Zbor nie będźie obćiążony, áby tym, ktore ſą prawdźiwie wdowy, doſtárcżyło. 17 Stárszy, ktorzy śię w Przełożeńſtwie dobrze ſpráwują, niech będą miáni zá godne dwojákiey cżći: á zwłaszcżá ći, ktorzy prácują w ſłowie y w náuce. 18 Abowiem piſmo mowi: Wołowi młocącemu nie záwiążesz gęby; Y, Godźien jeſt robotnik zapłáty ſwojey. 19 Przećiwko Stárszemu nie przyjmuj ſkárgi; chybá zá dwiemá álbo trzemá świádkámi. 20 A te ktorzy grzeszą, ſtrofuj przed wszyſtkimi; áby y drudzy bojaźń mieli. 21 Oświadcżam śię przed Bogiem y PAnem JEzuſem CHryſtuſem, y przed Anjoły wybránymi, ábyś tych rzecży przeſtrzegał, w oſobách nie brákując, nic nie cżyniąc z przychylnośći. 22 Rąku z prętká ná nikogo nie wkładaj, áni bądź ucżeſnikiem cudzych grzechow. Sámego śiebie cżyſtym záchowaj. 23 Sámey wody więcey nie pijaj: ále używaj potrosze winá dla żołądká twego y cżęſtych chorob twojich. 24 Grzechy niektorych ludźi przed tym ſą jáwne, y uprzedzáją ná ſąd: á zá niektorymi idą pozad. 25 Tákże też dobre ucżynki przed tym ſą jáwne: ále ktore ſą ináksze, utájić śię niemogą.