¹ Nápominam tedy, áby przed wszyſtkimi rzecżámi cżynione były proźby, modlitwy, przycżyny, y dźiękowánia zá wszyſtkie ludźie: ² Zá Krole y zá wszyſtkie w przełożeńſtwie będące; ábyſmy ćichy y ſpokojny żywot wiedli, we wszelkiey pobożnośći y ucżćiwośći. ³ Abowiem to jeſt rzecż dobra y przyjemna przed Bogiem Zbáwićielem nászym: ⁴ Ktory chce áby wszyſcy ludźie byli zbáwieni, y ku znájomośći prawdy przyszli. ⁵ Boć jeden jeſt Bog, jeden tákże Pośrzednik miedzy Bogiem y ludźmi, cżłowiek CHryſtus JEzus. ⁶ Ktory dał ſámego śiebie ná okup zá wszyſtkie, co jeſt świádectwem cżáſow jego. ⁷ Ná com ja jeſt poſtánowiony zá Káznodźieję y Apoſtołá, (prawdę mowię w CHryſtuśie, nie kłamam) zá Náucżyćielá Pogánow, w wierze y w prawdźie. ⁸ Chcę tedy áby śię mężowie modlili ná káżdym miejſcu, podnosząc cżyſte ręce, bez gniewu y bez poſwarku. ⁹ Tákże y niewiáſty áby śię ubiorem przyſtojnym ze wſtydem y ſkromnośćią zdobiły; nie z tráfionymi włoſámi, álbo złotem, álbo perłámi, álbo szátámi kosztownymi: ¹⁰ Ale (jáko przyſtoji niewiáſtam, ktore śię ozywáją do pobożnośći) dobrymi ucżynkámi. ¹¹ Niewiáſtá niech śię ucży w milcżeniu ze wszelkim poddáńſtwem. ¹² Bo niewieśćie nie pozwalam ucżyć, áni władze mieć nád mężem; ále áby byłá w milcżeniu. ¹³ Bo Adam pierwszy ſtworzony jeſt, potym Ewá. ¹⁴ Y Adam nie był zwiedźiony, ále niewiáſtá zwiedźiona będąc, przeſtępſtwá przycżyną byłá. ¹⁵ Lecż zbáwiona będźie przez rodzenie dźiatek; jeſliby zoſtáłá w wierze, y w miłośći, y w świętobliwośći, z miernośćią.