¹ Bráćia, jeſliby też cżłowiek záchwycony był w jákim upadku, wy duchowni nápráwiajćie tákiego w duchu ćichośći: upátrując káżdy ſámego śiebie, ábyś y ty nie był kuszony. ² Jedni drugich brzemioná nośćie: á ták wypełniajćie Zakon CHryſtuſowy. ³ Abowiem jeſli kto mniema żeby cżym był, nie będąc nicżym, tákiego záwodźi właſny umyſł jego. ⁴ Ale káżdy niechaj właſnego ſwego ucżynku doświadcża, á tedy ſam w ſobie chwałę mieć będźie, á nie w drugim. ⁵ Abowiem káżdy ſwoje właſne brzemię ponieśie. ⁶ A niech udźiela ten ktory bywa náucżány w ſłowie, temu ktory go náucża, ze wszyſtkich dobr. ⁷ Nie błądźćie: Bog śię nie da z śiebie náśmiewáć. Abowiem cobykolwiek śiał cżłowiek, to też żąć będźie. ⁸ Bo kto śieje ćiáłu ſwemu, z ćiáłá żąć będźie ſkáżenie: ále kto śieje duchowi, z duchá żąć będźie żywot wiecżny. ⁹ A dobrze cżyniąc, nie ſłábiejmy: ábowiem cżáſu ſwojego żąć będźiemy nie uſtawájąc. ¹⁰ Przeto tedy poki cżás mamy, dobrze cżyńmy wszyſtkim; á nawięcey domownikom wiáry. ¹¹ Widźićie jákim długi liſt wam nápiſał ręką moją. ¹² Ktorzykolwiek chcą bydź pozorni według ćiáłá, ći was przymuszáją ábyśćie śię obrzezowáli; tylko áby dla krzyżá CHryſtuſowego prześládowánia nie ćierpieli. ¹³ Abowiem y ći ktorzy śię obrzezują, nie záchowywáją Zakonu ſámi, ále chcą ábyśćie śię wy obrzezowáli,; żeby śię z ćiáłá wászego chlubili. ¹⁴ Ale ja, nie daj Boże, ábym śię miał chlubić, tylko w krzyżu PAná nászego JEzuſá CHryſtuſá, przez ktorego mi jeſt świát ukrzyżowány, á ja świátu. ¹⁵ Abowiem w CHryſtuśie JEzuśie áni obrzezká nic nie waży, áni nieobrzezká; ále nowe ſtworzenie. ¹⁶ A ktorzykolwiek według tego sznuru poſtępowáć będą, pokoj ná nie przydźie y miłośierdźie, y ná lud Boży Izráelſki. ¹⁷ Náoſtátek niechaj mi nikt trudnośći nie zádawa. Abowiem ja piątná PAná JEzuſowe noszę ná ćiele mojim. ¹⁸ Łáſká PAná nászego JEzuſá CHryſtuſá niech będźie z duchem wászym bráćia, Amen.