¹ Y ſtáło śię, gdy śiedźiał krol w domu ſwym, á Pán mu dał odpocżynienie zewsząd od wszyſtkich nieprzyjáćioł jego, ² Że rzekł krol do Nátáná proroká: Obácż proszę, ja mieszkám w domu cedrowym, á ſkrzyniá Boża mieszká miedzy kortynámi. ³ Tedy rzekł Nátán do krolá: Cokolwiek jeſt w ſercu twojim, idź, ucżyń; bo Pán jeſt z tobą. ⁴ Potem onejże nocy ſtáło śię ſłowo Páńſkie do Nátáná, mowiąc: ⁵ Idź á mow do ſługi mego Dawidá: Ták mowi Pán: Izali mi ty zbudujesz dom ku mieszkániu? ⁶ Poniewáżem nie mieszkał w domu ode dniá, ktoregom wywiodł ſyny Izráelſkie z Egiptu, áż do dniá tego, álem chodźił w námioćie y w przybytku; ⁷ Y wszędźie, gdźiem chodźił ze wszyſtkimi ſyny Izráelſkimi, izálim y ſłowo rzekł ktoremu z ſędźiow Izráelſkich, ktoremum rozkázał páść lud moj Izráelſki, mowiąc: Cżemużeśćie mi nie zbudowáli domu cedrowego? ⁸ Przetoż teraz to powiedz ſłudze memu Dawidowi: Ták mowi Pán zaſtępow: Jam ćiebie wźiął z owcżárni od owiec, ábyś był wodzem nád ludem moim, nád Izráelem; ⁹ Y byłem z tobą wszędy, gdźieśkolwiek chodźił, y wygłádźiłem wszyſtkie nieprzyjáćioły twoje przed tobą, y ucżyniłem ći imię wielkie, jáko imię wielkich ludźi, ktorzy ſą ná źiemi. ¹⁰ Y poſtánowię miejſce ludowi memu Izráelſkiemu, y wszcżepię go, iż będźie mieszkał ná miejſcu ſwem, y nie będźie więcey poruszony, áni go więcey ſynowie niepráwośći trápić będą, jáko przed tym. ¹¹ Ode dniá, ktoregom poſtánowił ſędźie nád ludem moim Izráelſkim; y dam ći odpocżynienie od wszyſtkich nieprzyjáćioł twojich. Przetoż opowiádáć Pán, że on ſám tobie dom zbuduje. ¹² Gdy śię wypełnią dniá twoje, y záśniesz z ojcy twoimi, wzbudzę naśienie twoje po tobie, ktore wynijdźie z żywotá twego, á umocnię kroleſtwo jego; ¹³ On zbuduje dom imieniowi memu, á Ja utwierdzę ſtolicę kroleſtwá jego áż ná wieki. ¹⁴ Ja mu będę zá ojcá, á on mi będźie zá ſyná, ktory gdy wyſtąpi, ſkárżę go rozgą ludzką, y plágámi ſynow cżłowiecżych. ¹⁵ Lecż miłośierdźie moje nie będźie odjęte od niego, jákom je odjął od Saulá, ktoregom odrzućił przed twárzą twoją. ¹⁶ Y będźie utwierdzony dom twoj, y kroleſtwo twoje áż ná wieki przed tobą, á ſtolicá twojá będźie trwáłá áż ná wieki. ¹⁷ Według wszyſtkich ſłow tych, y według wszyſtkiego widzeniá tego, ták mowił Nátán do Dawidá. ¹⁸ Tedy wszedszy krol Dawid, uśiádł przed oblicżem Páńſkim, y rzekł: Cożem ja jeſt Pánie Boże, y co zá dom moj, żeś mię przywiodł áż dotąd? ¹⁹ Lecż y to máło było przed oblicżnośćią twoją, Pánie Boże; áleś też obietnicę ucżynił o domie ſługi twego ná cżás dáleki, á to práwie obycżájem ludzkim, Pánie Boże! ²⁰ Y coż więcey ma mowić Dawid przed tobą? ábowiem ty znász ſługę twego, o Pánie Boże. ²¹ Dla ſłowá twego, á według ſercá twego ucżyniłeś te wszyſtkie wielkie rzecży, oznájmując je ſłudze twemu. ²² Przetoż wielmożnym jeſteś, Pánie Boże; bo niemász podobnego tobie, y niemász Bogá oprocż ćiebie, według wszyſtkiego, cośmy ſłyszeli w uszy násze. ²³ Y gdźież jeſt táki lud ná źiemi, jáko Izráel? dla ktoregoby Bog szedł, áby go ſobie odkupił zá lud, y ucżynił ſobie imię, y ſpráwił wam wielkie y ſtrászne rzecży w źiemi twojey, przed oblicżem ludu twego, ktoryś ſobie wykupił z Egiptu, z pogáńſtwá y z bogow ich; ²⁴ Y zmocniłeś ſobie lud twoj Izráelſki, ábyć był ludem áż ná wieki; á ty Pánie ſtáłeś śię im zá Bogá. ²⁵ Przetoż teraz, o Pánie Boże, ſłowo, ktoreś powiedźiał o ſłudze twoim y o domu jego, utwierdź áż ná wieki, á ucżyń ták jákoś mowił, ²⁶ Aby uwielbione było imię twoje áż ná wieki, żeby mowiono: Pán zaſtępow Bogiem nád Izráelem, á dom ſługi twego Dawidá będźie umocniony przed twárzą twoją. ²⁷ Abowiem ty Pánie zaſtępow, Boże Izráelſki, objáwiłeś ſłudze twemu, mowiąc: Dom zbuduję tobie. Przetoż zá ſłuszną rzecż ználázł ſługá twoj w ſercu ſwojim, áby śię modlił tobie tą modlitwą. ²⁸ Teraz tedy, Pánie Boże, tyś ſám Bog, á ſłowá twe ſą práwdą, y rzekłeś do ſługi twojego te dobre rzecży. ²⁹ Rácżże już teraz błogoſłáwić domowi ſługi twego, áby trwał ná wieki przed tobą; boś ty Pánie Boże rzekł: Że błogoſłáwieńſtwem twojim będźie ubłogoſłáwion dom ſługi twego ná wieki.