¹ Zeszły śię tedy wszyſtkie pokolenia Izráelſkie do Dawidá do Hebronu, y rzekły, mowiąc: Oto, my jeſteśmy kość twojá y ćiáło twoje. ² A przeszłych cżáſow, gdy Saul był krolem nád námi, tyś wywodźił y przywodźił Izráelá. Nád to rzekł Pán do ćiebie: Ty będźiesz páſł lud moj Izráelſki, á ty będźiesz wodzem nád Izráelem. ³ A ták wszyſcy ſtárśi Izráelſcy przyszli do krolá do Hebronu; y ucżynił z nimi krol Dawid przymierze w Hebronie przed Pánem; y pomázáli Dawidá zá krolá nád Izráelem. ⁴ Trzydźieśći lat było Dawidowi, gdy pocżął krolowáć, á krolował przez cżterdźieśći lat. ⁵ W Hebronie krolował nád Judą przez śiedm lat y przez sześć mieśięcy, á w Jeruzálemie krolował przez trzydźieśći y trzy látá nád wszyſtkim Izráelem y nád Judą. ⁶ A ták poszedł krol y mężowie jego do Jeruzálemu przećiw Jebuzejcżykowi mieszkájącemu w oney źiemi, ktory rzekł do Dawidá, mowiąc; Nie wnijdźiesz ſám, áż znieśiesz ślepe y chrome, jákoby mowili: Nie wnijdźie tu Dawid. ⁷ Wszákże wźiął Dawid zámek Syońſki, á toć jeſt miáſto Dawidowe. ⁸ Bo rzekł był Dawid onego dniá: Ktobykolwiek zábił Jebuzejcżyká, á wszedłby ná rynny, á pobił te ślepe y chrome, ktore ma w nienáwiśći duszá Dawidowá, poſtánowię go hetmánem. Dla tegoż máwiáno: Ślepy y chromy nie wnijdźie do tego domu. ⁹ Y mieszkał Dawid ná onym zámku á przezwał go miáſtem Dawidowem, y pobudował je Dawid wszędy w koło od Mello, y wewnątrz. ¹⁰ A Dawid idąc poſtępował y roſł; bo Pán Bog zaſtępow był z nim. ¹¹ Tedy poſłał Hyrám, krol Tyrſki, poſły do Dawidá, y drzewá cedrowe, y ćieśle, y kámienniki, y murárze, ktorzy zbudowáli dom Dawidowi. ¹² Y poznał Dawid, iż go utwierdźił Pán zá krolá nád Izráelem, á iż wywyższył kroleſtwo jego dla ludu ſwego Izráelſkiego. ¹³ Y nápojmował ſobie Dawid jeszcże więcey záłożnic y żon z Jeruzálemu, przyszedszy z Hebronu, á národźiło śię więcey Dawidowi ſynow y corek. ¹⁴ A teć ſą imioná tych, ktorzy mu śię urodźili w Jeruzálemie: Sámmá, y Sobáb, y Nátán, y Sálomon, ¹⁵ Y Ibchár, y Eliſuá, y Nefeg, y Jáfijá, ¹⁶ Y Eliſámá, y Elijádá, y Elifelet. ¹⁷ A uſłyszáwszy Filiſtynowie, że pomázáno Dawidá zá krolá nád Izráelem, ruszyli śię wszyſcy Filiſtynowie, żeby szukáli Dawidá; co gdy uſłyszał Dawid, uſtąpił ná zámek. ¹⁸ Tedy Filiſtynowie przyćiągnąwszy, rozpoſtárli śię w dolinie Refáim. ¹⁹ Y rádźił śię Dawid Páná, mowiąc: Mámli iść przećiwko Filiſtynom? podászli je w ręce moje? Odpowiedźiał Pán Dawidowi: Idź, bo pewnie podám Filiſtyny w ręce twoje. ²⁰ A ták przyćiągnął Dawid do Báál Perazym, y poráźił je tám Dawid y rzekł: Rozerwał Pán nieprzyjáćioły moje przedemną, jáko śię rozrywáją wody. Przetoż názwał imię miejſcá onego Báál Perazym. ²¹ Y zoſtáwili tám ryte ſwe obrázy, ktore popálił Dawid y mężowie jego. ²² Znowu jeszcże przyćiągnęli Filiſtynowie, y rozpoſtárli śię w dolinie Refáim. ²³ Y pytał śię Dawid Páná, ktory odpowiedźiał: Nie pojdźiesz przećiwko nim; ále je obtocżywszy z tyłu nátrzesz ná nie przećiwko morwom. ²⁴ A gdy uſłyszysz, iż zászumią wierzchy morwow, tedy śię ruszysz, gdyż ná ten cżás pojdźie Pán przed tobą, áby poráźił wojſká Filiſtyńſkie. ²⁵ Y ucżynił Dawid ták jáko mu rozkázał Pán, á poráźił Filiſtyny od Gábáá, áż kędy chodzą do Gázer.